Dictionary

Ἀσχαλάαν, παρὰ τὸ ἄχω τὸ λυπῶ· οὗ παθητικὸν ἄχομαι· ‘νῦν δ’ ἄχομαι κακότητι’ (θ 182). παράγωγον ἀχάλλω, καὶ πλεονασμῷ τοῦ σ, ἀσχάλλω. οὕτω Φιλόξενος (fr. 451 Theodoridis). ὁ δὲ αὐτὸς φησίν· παρὰ τὸ σχῶ σχάλλω, καὶ μετὰ τῆς α στερήσεως, ἀσχάλλω (fr. 52 Theodoridis).

Ἄκος· ἡ θεραπεία· παρὰ τὴν ἀκήν, ἀκή γὰρ κυρίως ἡ ὀξύτης τοῦ σιδήρου, καὶ ἡ ἀπ’ αὐτοῦ θεραπεία ἄκος λέγεται· ἐντεῦθεν καὶ τὸν ἰατρὸν οἱ Φρύγες ἀκεστὴν λέγουσιν. οὕτως Ὠρίων. ἐγὼ δὲ παρὰ τὸ ἄχος φημὶ ἄκος, ἵν’ ᾖ τὸ τὴν λύπην ἰώμενον.

Μάχη. παρὰ τὸ ἄχος, πλεονασμῷ τοῦ μ, ὡς ἴα μία

Ἀκριβής, τινὲς παρὰ τὸ ἄχρι καὶ βαιόν

Ἀκριβής· ἐκ τοῦ κρύβω κρυβής καὶ ἀκρυβής μετὰ τοῦ στερητικοῦ α, καὶ μεταθέσει τοῦ υ εἰς ι γίνεται ἀκριβής. ἢ παρὰ τὸ ἄχρι καὶ τὸ βαιόν, ὃ σημαίνει τὸ ὀλίγον, ἀχριβής καὶ ἀκριβής, ὁ καὶ τῶν ὀλίγων ἀκριβευόμενος. ἢ παρὰ τὸ ἀχριβής, ὁ μέχρι βίου ζητῶν. ἢ ὥσπερ ἀπὸ τοῦ Ἀφροδύτη Ἀφροδίτη τροπῇ τοῦ υ εἰς ι, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἀπὸ τοῦ ἀκρυβής γίνεται ἀκριβής· τὸν γὰρ ἀκριβῆ οὐδεὶς δύναται κρύψαι ἢ λαθεῖν

Ὡς μὲν Ποσειδώνιος, παρὰ τὸ ἅπτω ἅψω, ἅψις τις οὖσα ἡ φῶς ἐμποιοῦσα καὶ καταυγάζουσα τῶν ὑποκειμένων ἕκαστα, ὡς πῦρ· ὡς δέ τινες, παρὰ τὸ ἅπτω τὸ συνάπτω ἅψις καὶ ὄψις, ἡ διὰ τῶν ὁρατῶν ψαῦσιν ποιουμένη πρὸς κατανόησιν

Βόθρος κ 517· δῆλον τὸ σημαινόμενον· Ὅμηρος (l. c.)· ‘βόθρον ὀρύξαι ὅσον τε πυγούσιον ἔνθα καὶ ἔνθα’. εἴρηται παρὰ τὸ βάθος βάθρος καὶ βόθρος 

Βυθός, παρὰ τὸ βάθος, ἣ παρὰ τὸ βύζω, βυτὸς καὶ βυθός.

τὸ μέντοι Πείραιος προπαροξυνόμενον παρὰ ῥῆμα τὸ πειρῶ ὡς παρὰ τὸ φιλῶ Φίλαιος. οὕτως καὶ παρὰ τὸ βέβηκα ὁ βέβαιος

Φιλόξενος γὰρ ἐν τῷ Περὶ μονοσυλλάβων φησίν, ὅτι ἔστιν ἰδιότυπος ῥηματικὸς χαρακτήρ· καὶ ὡς παρὰ τὸ βήσω βῆσα καὶ βῆσσα, ἄξω ἄξα καὶ ἄμαξα, πείσω πεῖσα

Γίνεται δὲ βῆλος παρὰ τὸ βῶ τὸ βαίνω, ὁ μέλλων, βήσω, βῆλος καὶ βέβηλος

βλωμός· παρὰ τὸ βρῶ, τὸ ἐσθίω, βρωμός, καὶ μεταθέσει τοῦ ρ εἰς λ βλωμός, ὡς καὶ παρὰ τὸ βῶ βωμός

Βίος· ἡ ζωή, ἣ καὶ βιοτὴ προσαγορεύεται· παρὰ τὸ μετὰ βίας καὶ ἀνάγκης ζῆν, ὥς φησιν Ὅμηρος, οἷον (Ζ 138 ...)· ‘θεοὶ ῥεῖα ζώοντες’, οὐχ οὕτως ἄνθρωποι. ἢ παρὰ τὸ βέω, τὸ πορεύομαι· τί γάρ ἐστι βίος ἢ ὁδὸς καὶ πορεία; τὸ γὰρ βέω κυρίως τὸ πορεύομαι σημαίνει Ζ 113· ‘ὄφρ’ ἂν ἐγὼ βέω προτὶ Ἴλιον’· καὶ τὸ ζῆν δὲ βέω Χ 431· ‘†Ἕκτωρ, ἐγὼ δειλή· τί νυ βέομαι αἰνὰ παθοῦσα;’

Βόθρος· παρὰ τὸ βῶ βέω (ἐξ οὗ καὶ πλεονασμῷ τοῦ ι βείω) βέθρος καὶ βόθρος κατὰ ἀντίφρασιν, ἐφ’ ὃν οὐδεὶς βαίνει· ἢ παρὰ τὸ βάθος βάθρος καὶ βόθρος

Βωμός· διὰ τὸ βαίνειν τὸ αἷμα ἐν αὐτῷ

Βεβαιῶ παρὰ τὸ βέβαιος· τοῦτο παρὰ τὸ βαιὸν, ὃ σημαίνει τὸ μικρὸν, καὶ τὸ ἀληθὲς, τοῦτο ἐκ τοῦ βίβημι, βήσω, ὁ δεύτερος ἀόριστος ἔβην, ἡ μετοχὴ βὰς, βάντος, καὶ ἐξ αὐτοῦ βαιὸς, καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν βέβαιος.

(Ps.-Zonaras) ὁ δὲ Ἡρωδιανός· παρὰ τὸ βαίειν γίνεται βαῖς καὶ παῖς κατὰ τροπὴν τοῦ β εἰς π

(Lentz) παῖς: Ἡρωδιανός· παρὰ τὸ βαιόν γίνεται βάϊς καὶ πάϊς κατὰ τροπὴν τοῦ β εἰς π, ἐκ δὲ τοῦ πάϊς γίνεται κατὰ συναίρεσιν παῖς

ἐτυμολογεῖται δὲ βακτηρία παρὰ τὸ τὴν βάσιν τηρεῖν. βακτηρία δὲ καὶ ὁ χάραξ, ἀπὸ τοῦ τηρεῖν τὸν Βάκχον ἤτοι τὴν ἄμπελον

Βρέχειν ἀπὸ τοῦ ἤχου τῶν ὑδάτων· ὅθεν καὶ Ὅμηρος †ὠνοματοπεποίηται Ν 181· ‘ἀμφὶ δέ οἱ βράχε’. οὕτως Ἐπαφρόδιτος (fr. novum). ἢ παρὰ τὸ βάλλω βλῶ καὶ βρῶ, βρέχω