Dictionary

οὐρανὸς δὲ ἠτυμολόγηται, ἤτοι ἐπεὶ ὅρος παλαιός ἐστιν ἢ ἐπεὶ σφαιροειδὴς ὢν ἔνδοθεν αὑτοῦ ἡμᾶς οὐρεῖ, ὅ ἐστι φυλάσσει, ἢ ἐπεὶ ἀνώτατός ἐστι (τῶι δὲ ὅρωι τὸ ἄνω δηλοῦν Φρυγῶν ἴδιον, ὡς Νεοπτόλεμος ἐν ταῖς Φρυγίαις φωναῖς [Meineke Anal Al p. 360]) ἢ ἀπὸ τοῦ ὁρᾶσθαι ἢ ἀπὸ τοῦ ὀρούειν (κινεῖται γάρ) ἢ ἀπὸ τοῦ οὖρος εἶναι καὶ ἔσχατος ὅρος

Ὀρχήσασθαι. παρὰ τὸ ὀρέγειν καὶ ἐκτείνειν τὰς χεῖρας. ἢ παρὰ τοὺς ὄρχους, ἐν οἷς ἐχόρευον, καὶ ὁ χορὸς, ὀρχός τις ἐστὶ, κατὰ μετάθεσιν στοιχείου

Ὦτα. Ἀπολλόδωρος μὲν, ἀπὸ τοῦ δέχεσθαι τὴν ὄσσαν· οἱ δὲ, δι’ ὧν ὠθεῖται ἡ φωνή· οἱ δὲ, κατὰ μετάθεσιν τοῦ π εἰς τ. ὠπά τινα ὄντα, παρὰ τὸ ὀπὰς ἔχειν· ἢ παρὰ τὸ δέχεσθαι τὴν ὄπα, ὅ ἐστι φωνήν. Ἡρακλείδης

(Orion) Ὀσφύς. ὡς Ἀριστοτέλης, ἡ ἴση πρὸς τὸ ἄνω καὶ κάτω πεφυκυῖα, οἷον ἴσοφυς. ὡς δὲ Ἀπολλόδωρος, ὀστοφυὴς, ὅτι ὀστώδης

Οὐρανός. ἀπὸ τοῦ οὐρεῖν καὶ φυλάττειν πάντα, καὶ κηπωρὸς, καὶ θυρωρὸς, παρὰ τὸ οὐρεῖν. Ἡσίοδος· Γαῖα μέν τοι πρῶτον ἐγείνατο ἶσον αὑτῇ Οὐρανὸν ἀστερόενθ’, ἵνα μιν περὶ πάντα καλύπτῃ. καὶ οὖρος ὁ φύλαξ ἐν τοῖς ἀγροῖς. ὅροι λέγονται οἱ φυλάττοντες τὸ ἴδιον ἀπὸ τοῦ ἀλλοτρίου. οὕτως Ἡρακλείδης ὁ Ποντικός

Ὀβελίσκος. ὀφελίσκος τὶς ὢν, ὁ εἰς μῆκος ὀφελλόμενος καὶ ἐξελαυνόμενος.

Ὦτα. Ἀπολλόδωρος μὲν, ἀπὸ τοῦ δέχεσθαι τὴν ὄσσαν· οἱ δὲ, δι’ ὧν ὠθεῖται ἡ φωνή· οἱ δὲ, κατὰ μετάθεσιν τοῦ π εἰς τ. ὠπά τινα ὄντα, παρὰ τὸ ὀπὰς ἔχειν· ἢ παρὰ τὸ δέχεσθαι τὴν ὄπα, ὅ ἐστι φωνήν. Ἡρακλείδης

διὸ τοῦτο μὲν ἀκράτισμα καλεῖν διὰ τὸν ἄκρατον, ὄψον δὲ τὸ παρασκευαζόμενον εἰς δεῖπνον αὐτοῖς· ὀψὲ γὰρ δειπνεῖν ἀπὸ τῶν πράξεων γενομένους.

Ὡς μὲν Ποσειδώνιος, παρὰ τὸ ἅπτω ἅψω, ἁψίς τις οὖσα, ἡ φῶς ἐμποιοῦσα καὶ καταυγάζουσα τῶν ὑποκειμένων ἕκαστα, ὡς πῦρ· ὡς δέ τινες, παρὰ τὸ ἅπτω, τὸ συνάπτω, ἁψὶς καὶ ὀψὶς, ἢ διὰ τῶν ὁρατῶν ψαῦσιν ποιουμένη πρὸς κατανόησιν. Ἢ παρὰ τὸν ὄψω μέλλοντα.

πένθος […] ὁ Ἡρωδιανὸς παρὰ τὸ πάθος φησὶ γεγενῆσθαι πλεονασμῷ τοῦ ν καὶ τροπῇ τοῦ α εἰς ε πένθος, ὡς βάθος βένθος

Παλάσσετο. Ἐβρέχετο, ἐμολύνετο. Ἀφ’ οὗ καὶ πηλὸς, ἡ βεβρεγμένη γῆ

Πηλός. ὁ οἶνος. παρὰ τὸ πάλλειν καὶ σείειν ἡμᾶς πίνοντας. Ἡρωδιανὸς ἐν Συμποσίῳ

Βασιλεύς παρὰ τὸ σίνω, σινεὺς, ὁ βλαπτικὸς, καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ Α, ἀσινεὺς, ὁ ἀβλαβὴς, ὃν οὐδεὶς δύναται βλάψαι, καὶ τροπῇ τοῦ Ν εἰς Λ, καὶ πλεονασμῷ τοῦ Β, βασιλεύς. Καὶ πόθεν ἐτυμολογεῖται; Παρὰ τὸ βάσις εἶναι ἐλέους ἢ ἐπίβασις καὶ ὕψος? δὲ (δεῖ) γὰρ ἀληθῶς βασιλέα καλοποιεῖν, ὁ δὲ κακοποιεῖ(ῶν) τύραννος· ἢ παρὰ τὸ βάσις εἶναι λαοῦ, οἱονεὶ ἕδρα καὶ στήριγμα· ἢ παρὰ τὸ πεπᾶσθαι λαοὺς, τουτέστι κεκτῆσθαι· ἢ παρ’ αὐτὸ (παρὰ τὸ) ἐπὶ πᾶσι λεύσσειν, καὶ πάντων προνοεῖσθαι

Παρθένος: Παρὰ τὸ παρακαταθέειν τὴν παιδικὴν ἡλικίαν· ἢ παρὰ τὸ παραθέειν τῇ μητρὶ, ὡς ὁ ποιητὴς, ‘ἥθ’ ἅμα μητρὶ θέουσ’ ἀνελέσθαι ἀνώγει’. ἢ παρὰ τὸν θήσω μέλλοντα γίνεται θήνη· καὶ μετὰ τῆς παρὰ προθέσεως, παραθήνη· καὶ κατὰ συγκοπὴν, παρθένος, ἡ περὶ ταύτην τὴν ἡλικίαν οὖσα, καθ’ ἣν ὥραν ἔχει ἐκθρέψαι καὶ ἐκτῆσθαι μαζοὺς, ἣν ἡ φύσις ἔταξε. Τὰς γοῦν μικρὰς παῖδας οὐ προσαγορεύουσι παρθένους, ἀλλὰ τὰς ἤδη ἐπὶ τὸ γυναῖκας μέλλειν ἰούσας. Οὕτως Φιλόξενος· ὁ δὲ Ἡρακλείδης, ἡ παρ’ οὐδενὸς οὐδὲν λαβοῦσα εἰς ἕδνα

Παρθένος, παρὰ τὸ παραθέειν τὴν παιδικὴν ἡλικίαν

πόντος: ὁ μὲν Φιλόξενος παρὰ τὸ πένεσθαι, τουτέστι καταπονεῖσθαι καὶ ἐνεργεῖν· οἱ δὲ παρὰ τὸ εἰσρεῖν αὐτὸν πάντας τοὺς ποταμούς, παρὰ τὴν παντός γενικήν. ἡμῖν δὲ δοκεῖ παρὰ τὸ πνέω πνότος, ἐξ οὗ αἱ πνοαί, καὶ πόντος ἐν ὑπερθέσει· Ὅμηρος· αἶψα δὲ πόντον ἵκανον ἀήμεναι

Βασιλεύς παρὰ τὸ σίνω, σινεὺς, ὁ βλαπτικὸς, καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ Α, ἀσινεὺς, ὁ ἀβλαβὴς, ὃν οὐδεὶς δύναται βλάψαι, καὶ τροπῇ τοῦ Ν εἰς Λ, καὶ πλεονασμῷ τοῦ Β, βασιλεύς. Καὶ πόθεν ἐτυμολογεῖται; Παρὰ τὸ βάσις εἶναι ἐλέους ἢ ἐπίβασις καὶ ὕψος? δὲ (δεῖ) γὰρ ἀληθῶς βασιλέα καλοποιεῖν, ὁ δὲ κακοποιεῖ(ῶν) τύραννος· ἢ παρὰ τὸ βάσις εἶναι λαοῦ, οἱονεὶ ἕδρα καὶ στήριγμα· ἢ παρὰ τὸ πεπᾶσθαι λαοὺς, τουτέστι κεκτῆσθαι· ἢ παρ’ αὐτὸ (παρὰ τὸ) ἐπὶ πᾶσι λεύσσειν, καὶ πάντων προνοεῖσθαι

πίθηκος· παρὰ τὸν πιθήσω μέλλοντα, ὅπερ ἀπὸ τοῦ πιθῶ περισπωμένου γέγονεν· πείθει γὰρ ἡμᾶς τὸ ζῷον εἰδεχθὲς ὂν προσέχειν αὐτῷ

φιάλη: διὰ τοῦ ι· παρὰ γὰρ τὸ πίω πιάλη ὡς νείφω νεφέλη καὶ φιάλη. ἢ παρὰ τὸ πίω καὶ τὸ ἅλις, ἀφ’ ἧς ἐστι πιεῖν ἅλις τουτέστιν ἀθρόως διὰ τὸ ἐξεπληρῶσθαι

Πόντος: παρὰ τὸ πῶμι, πώσω, πέπωκα, πέπομαι, πέποσαι, πέποται· ἢ παρὰ τὸ πίνω, ὁ πίνων τοὺς κινδυνεύοντας· ἢ παρὰ τὸ πνέω, πνότος, καὶ μεταθέσει πόντος, ὁ καταπνεόμενος ὑπὸ τῶν ἀνέμων