Orion, Etymologicum, alpha, p. 30 (Ἄμπελος, Ἡρωδιανὸς φησὶν ἐν Ἐπιμερισμοῖς ἀνάπηλος, παρὰ τὸ ἀναδοῦναι τὸν πηλὸν, τοῦτ’ ἔστι, τὸν οἶνον. πηλὸς δὲ ὁ οἶνος, παρὰ τὸ πάλλειν καὶ σείειν ἡμᾶς πίνοντας); Orion, Etymologicum (excerpta e cod. regio 2610), p. 178 (Κάπηλος· πηλὸν τὸν οἶνον λέγουσιν Ἴωνες, τὸν πάλλοντα καὶ βλάπτοντα τὰς φρένας); Etym. Gudianum, kappa, p. 298 (idem); Etym. Genuinum, alpha 685 (Ἄμπελος· παρὰ τὸ <***> ἀνάπηλός τις οὖσα, ἡ ⟦μὴ⟧ ἔχουσα ἐν ἑαυτῇ τὸν πηλόν, ἤγουν τὸν οἶνον. ἢ παρὰ τὸ πάλλειν καὶ σείειν ἡμᾶς πίνοντας); Etym. Magnum, Kallierges p. 86 (idem); Ps.-Zonaras, Lexicon, alpha, p. 150 (idem); Epimerismi homerici in Iliadem 1, 584c (ὅθεν καὶ κάπηλος, ὁ τὸν πηλὸν χέων, τουτέστιν ὁ τὸν οἶνον πωλῶν. εἴρηται πηλὸς ὁ οἶνος ἀπὸ τοῦ πάλλειν καὶ κραδαίνειν ἡμῶν τὴν καρδίαν, ὅθεν καὶ ἡ μέθυσις κραιπαλισμὸς λέγεται); Epimerismi homerici ordine alphabetico traditi, kappa 54 (πηλὸς δὲ ὁ οἶνος ⸤παρὰ Ἀτ⸥τικοῖς παρὰ τὸ πάλλειν καὶ καταβάλλειν τὰς φρένας, ἐξ οὗ καὶ κά⸤πηλος παρὰ τὸ χ⸥έειν τὸν πηλόν); Etym. Gudianum, alpha, p. 117 (Ἄμπελος· παρὰ τὸ ἄμπελος· πηλὸς γὰρ ὁ οἶνος, διὰ τοῦ ποιεῖν πάλλειν καὶ πηδᾶν); Etym. Gudianum, pi, p. 466 (Πηλὸς, ὁ οἶνος, παρὰ τὸ πάλλειν, ὅ ἐστι πηδᾷν καὶ ταράσσειν τοὺς πίνοντας. Πηλὸς, ὁ οἶνος, παρὰ τὸ πάλλω τὸ σείω, οἱ γὰρ πίνοντες αὐτὸν σείονται, ὅθεν καὶ κραιπάλη ἡ μέθη); Etym. Gudianum Additamenta, alpha, p. 123 (πηλὸς δὲ ὁ οἶνος ⸤παρὰ Ἀτ⸥τικοῖς παρὰ τὸ πάλλειν καὶ καταβάλλειν τὰς φρένας, ἐξ οὗ καὶ κά⸤πηλος παρὰ τὸ χ⸥έειν τὸν πηλόν); Etym. Magnum, Kallierges p. 670 (Πηλός: Ἐκ τοῦ πάλλω ἢ παλάσσω, τὸ βρέχω καὶ μολύνω, γίνεται πηλὸς, ἡ βεβρεγμένη γῆ. Πηλὸς λέγεται καὶ ὁ οἶνος, παρὰ τὸ πάλλειν καὶ σείειν ἡμῶν τὰς φρένας· οἱ γὰρ πίνοντες αὐτὸν, σείονται· ὅθεν καὶ κραιπάλη)