Etym. Genuinum, alpha 241 (Αἶσα (Α 416)· ἡ εἱμαρμένη, ἡ μοῖρα· ἐπεί νύ τοι αἶσα μίνυνθά περ, οὔτι μάλα δήν. παρὰ τὸ δαίω, τὸ μερίζω, ὁ μέλλων δαίσω, γίνεται δαῖσα, ὡς βήσω βῆσα καὶ πείσω πεῖσα (υ 23), ἡ πεισμονή, καὶ ἀποβολῇ τοῦ δ αἶσα ἡ ἑκάστῳ μεμερισμένη. ἢ παρὰ τὸ ἀεὶ ἴση εἶναι ἡ μὴ μεταβαλλομένη· πᾶσι γὰρ ἴσως ἔπεισιν); Etym. Gudianum, alpha, p. 54 (Αἶσα· ἡ μοῖρα καὶ εἱμαρμένη. παρὰ τὸ δαίω, τὸ μερίζω, δαίσω δαῖσα, ὡς βήσω βῆσα καὶ <βῆσσα καὶ> πείσω πεῖσα, ἡ πεισμονή· καὶ ἀποβολῇ τοῦ δ αἶσα, ἡ ἑκάστῳ μεμερισμένη. ἢ παρὰ τὸ ἀεὶ ἴση· πᾶσι γὰρ ἴσως ἔπεισιν); ibid., p. 54 (Αἶσαν· μοῖραν, τύχην· παρὰ τὸ ἄγαν ἴσην εἶναι καὶ μὴ μεταβάλλεσθαι· ἢ παρὰ τὸ δαίω, τὸ μερίζω); Etym. Gudianum Additamenta, alpha, p. 54 (Αἶσα· ἡ ἀεὶ ἴση); Etym. Magnum, Kallierges, p. 38 (Αἶσα: Ἡ εἱμαρμένη, ἡ μοῖρα. Παρὰ τὸ δαίω, τὸ μερίζω, ὁ μέλλων δαίσω, γίνεται δαῖσα, ὡς βήσω βῆσα, καὶ πείσω πεῖσα, ἡ πεισμονή· καὶ ἀποβολῇ τοῦ δ, αἶσα, ἡ ἑκάστῳ μεμερισμένη. ‘Ἐπεί νύ τοι αἶσα μίνυνθά περ’. Ἢ παρὰ τὸ ἀεὶ ἴση εἶναι, ἡ μὴ μεταβαλλομένη. Πᾶσι γὰρ ἴσως ἔπεισιν); Ps.-Zonaras, Lexicon, alpha, p. 82 (corrupt παρὰ τὸ ἀεὶ ἴσημι. ἡ μεταβαλλομένη· πᾶσι γὰρ ὁμοίως ἔπεισιν)

The etymology is not fully explicit in a bT Schol. Il. 21.214b (αἴσυλα: ἐστερημένα αἴσης, ὅ ἐστι τῆς ἰσότητος), but the explanation implies the etymology ἀεί ἴση