παρθένος

Παρθένος, παρὰ τὸ παραθέειν τὴν παιδικὴν ἡλικίαν

Παρθένος, παρὰ τὸ παραθέειν τὴν παιδικὴν ἡλικίαν· ἢ παρὰ τὸ θείνω τὸ φονεύω, θένος, καὶ μετὰ τῆς παρὰ προθέσεως παράθενος, καὶ ἐν συγκοπῇ παρθένος, ἡ τὸ πῦρ τῆς πυρώσεως θανατοῦσα

Παρθένος, […] ἢ παρὰ τὸ παρεῖναι αὐτῇ τὸ θένεσθαι καὶ γαμεῖσθαι.

Παρθένος, παρὰ τὸ παραθέειν τὴν παιδικὴν ἡλικίαν· ἢ παρὰ τὸ θείνω τὸ φονεύω, θένος, καὶ μετὰ τῆς παρὰ προθέσεως παράθενος, καὶ ἐν συγκοπῇ παρθένος, ἡ τὸ πῦρ τῆς πυρώσεως θανατοῦσα. ἢ παρὰ τὸν θήσω μέλλοντα, τὸν δηλοῦντα τὸ θηλάσω, γυναῖκα με θήσατο μαζῶ, ῥηματικὸν ὄνομα θήνη, καὶ ἐν συγκοπῇ καὶ τροπῇ παρθένος· ἡ περὶ ταύτην τὴν ἡλικίαν γεννηθεῖσα, καθ’ ἣν ὥραν ἔχει ἐκτρίψαι τὸ καὶ κεκτῆσθαι μαζοὺς οὓς ἡ φύσις ἔταξε· τὰς γοῦν μικρὰς παῖδας οὐ προσαγορεύομαι παρθένους, ἀλλὰ τὰς ἤδη ἐπὶ τὸ γυναῖκας εἶναι, οὔσας· οἱ δὲ φασὶ, ἡ παρ’ οὐδενὸς οὐδὲν λαβοῦσα εἰς ἔδνον

Παρθένος: Παρὰ τὸ παρακαταθέειν τὴν παιδικὴν ἡλικίαν· ἢ παρὰ τὸ παραθέειν τῇ μητρὶ, ὡς ὁ ποιητὴς, ‘ἥθ’ ἅμα μητρὶ θέουσ’ ἀνελέσθαι ἀνώγει’. ἢ παρὰ τὸν θήσω μέλλοντα γίνεται θήνη· καὶ μετὰ τῆς παρὰ προθέσεως, παραθήνη· καὶ κατὰ συγκοπὴν, παρθένος, ἡ περὶ ταύτην τὴν ἡλικίαν οὖσα, καθ’ ἣν ὥραν ἔχει ἐκθρέψαι καὶ ἐκτῆσθαι μαζοὺς, ἣν ἡ φύσις ἔταξε. Τὰς γοῦν μικρὰς παῖδας οὐ προσαγορεύουσι παρθένους, ἀλλὰ τὰς ἤδη ἐπὶ τὸ γυναῖκας μέλλειν ἰούσας. Οὕτως Φιλόξενος· ὁ δὲ Ἡρακλείδης, ἡ παρ’ οὐδενὸς οὐδὲν λαβοῦσα εἰς ἕδνα

παρθένος· ... ἢ παρὰ τὸν θήσω μέλλοντα τὸν δηλοῦντα τὸ θηλάσω· „γυναῖκά τε θήσατο μαζόν“ (Ω 58), γίνεται ῥηματικὸν ὄνομα θήνη, καὶ μετὰ τῆς παρὰ προθέσεως παραθήνη, καὶ κατὰ συγκοπὴν καὶ τροπῇ παρθένος. ἡ περὶ ταύτην τὴν ἡλικίαν οὖσα καθ’ ἣν ὥραν ἔχει ἐκθρέψαι καὶ ἐκτῆσθαι μαζούς, οὓς ἡ φύσις ἔταξε. τὰς γοῦν μικρὰς παῖδας οὐ προσαγορεύομεν παρθένους, ἀλλὰ τὰς ἤδη ἐπὶ τὸ γυναῖκας εἶναι ἰούσας. οὕτως Φιλόξενος