ibid., vol. 2, p. 603 (Ὅτι δὲ Ἶρις παρὰ τὸ εἴρειν, ὅ ἐστιν ἀγγέλλειν λέγεται, ὡς καὶ ὁ Ἶρος καὶ ὁ Ἑρμῆς, ὅθεν καὶ Ὅμηρος ἐνταῦθα Ἶρίν φησιν ἀγγελέουσαν, καὶ ὅτι Διὸς ἄγγελός ἐστιν, ἤγουν ἀέρος, οἷα ποτὲ μὲν εὐδίαν, ὅ ἐστιν εὐαερίαν, δηλοῦσα, ποτὲ δὲ ὑετὸν, δῆλόν ἐστιν); ibid., vol. 3, p. 863 (Ἢ καὶ ἄλλως ἁπλούστερον, αἰθέρα ἔστι νοῆσαι τὴν αἰθρίαν καὶ εὐδίαν, ἵνα ᾖ ὁ νοῦς ὅτι νέφος ἐξ Ὀλύμπου εἰς οὐρανὸν ἔρχεται μετὰ εὐδίαν. ἣν ἀποσεμνύνων αἰθέρα δῖαν λέγει πρὸς διαστολὴν τῆς λαίλαπος, ἢ καὶ ἄλλως, ἐπεὶ ἐκ Διός, ἤγουν ἀέρος, γίνεται); Eustathius, Comm. Od., vol. 1, p. 11 (   
ἀφ’ οὗ καὶ ὁ αἰθὴρ Ζεὺς. καὶ αἰθρία ἡ κατ’ αὐτὸν εὐδία); Etym. Magnum, Kallierges, p. 389 (Εὔδιος καὶ εὐδία: Ἡ τοῦ ἀέρος ἠρεμία, καὶ κυρίως ἀβροχία· παρὰ τὸ δεύω, τὸ βρέχω, δευΐα· καὶ κατὰ μετάθεσιν, εὐδία· ἢ ἀπὸ τοῦ εὕδω εὐδία· δοκεῖ γὰρ κοιμᾶσθαι ὁ ἀὴρ, ὥς φησιν Ὅμηρος, ‘ὄφρ’ εὕδῃσι μένος βορέαο καὶ ἄλλων | ζαχρειῶν ἀνέμων’. Ἢ ὅτι ὁ Ζεὺς σημαίνει καὶ τὸν οὐρανόν· καὶ εὔδιος, ὁ αἴθριος. Ἢ εὐοδία τὶς ἐστὶ, χρήσιμος τοῖς ὁδοιποροῦσιν· ἢ σύνθετόν ἐστι τὸ εὔδιος παρὰ τὸ Δία, ἵν’ ᾖ ὁ εὐάερος· Δία γὰρ καὶ τὸν ἀέρα φησὶ Πλάτων ὁ κωμικός· ‘Ἀὴρ, ὃν ἄν τις ὀνομάσειε καὶ Δία’); Etym. Symeonis, epsilon 899 (Εὐδία· ἡ τοῦ ἀέρος ἠρεμία, κυρίως ἀβροχία· παρὰ τὸ δεύω τὸ βρέχω, δευΐα· καὶ κατὰ μετάθεσιν εὐδία· ἢ ἀπὸ τοῦ εὕδω εὐδία. Δοκεῖ γὰρ κοιμᾶσθαι ὁ ἀήρ, οἷον· ὄφρ’ εὕδῃσι μένος Βορέαο· ἢ ὅτι ὁ Ζεὺς σημαίνει καὶ τὸν οὐρανόν· καὶ εὔδιος, ὁ αἴθριος. Ἢ εὐοδία τις οὖσα, χρήσιμος τοῖς ὁδοιποροῦσι)