Orion, Etymologicum (excerpta e cod. Darmstadino 2773), eta, p. 613 (idem); Theognostus, Canones sive De orthographia 96 (γέγονεν δὲ παρὰ τὸ ἅμα καὶ τὸ ἴσος ἅμισυς, καὶ τροπῇ τοῦ α εἰς η ἥμισυς, ὡς καὶ ἡ δασεῖα μαρτυρεῖ); ibid. 465 (Τὸ ἥμισυς ὄνομα γέγονεν παρὰ τὸ ἅμα καὶ ἴσος· ἐν συνθέσει ἁμάϊσος, καὶ δι’ εὐφωνίαν ἥμισυς τροπῇ τοῦ α εἰς η); Choeroboscus, Epimerismi in Psalmos, p. 139 (Ἡμίονος, ἐκ τοῦ ἥμισυς καὶ τοῦ ὄνος, τὸ δὲ ἥμισυς παρὰ τὸ ἅμα ἴσος εἶναι, τὸ δὲ ὄνος παρὰ τὸ ὀνῶ τὸ ὠφελῶ); ibid., p. 150 (Ἡμισεύω, ἐκ τοῦ ἥμισυς, τοῦτο ἐκ τοῦ ἅμα καὶ τοῦ ἴσος); ibid., p. 171 (Ἐν ἡμίσει, ἐν πρόθεσις, ἡμίσει, ὄνομα πτώσεως δοτικῆς· ἡ εὐθεῖα τὸ ἥμισυ, τοῦ ἡμίσεος, τῷ ἡμίσει, τοῦτο παρὰ τὸ ἥμισυς, τοῦτο παρὰ τὸ ἅμα καὶ τὸ ἴσος, ἁμάϊσυς καὶ ἥμισυς); Etym. Gudianum Additamenta, eta, p. 474 (idem); Etym. Gudianum, eta, p. 244 (Ἥμισυ, παρὰ τὸ ἅμα ἶσον τῷ ἄλλῳ. | Ἥμισυς, παρὰ τὸ ἅμα καὶ τὸ ἶσος ἁμάϊσος, καὶ ἐν συγκοπῇ ἅμισος, καὶ τροπῇ τοῦ α εἰς η ἥμισος καὶ ἥμισυς κατὰ τροπὴν τοῦ ι εἰς υ. ἥμισυς γὰρ ἐτυμολογεῖται δὲ παρὰ τὸ μετέχειν τοῦ ἴσου); ibid., p. 244 (Ἡμίονος, ἐκ τοῦ ἥμισυ καὶ τοῦ ὄνος. τὸ ἥμισυ παρὰ τὸ ἅμα ἶσον εἶναι, τὸ δὲ ὄνος παρὰ τὸ ὀνῶ τὸ ὠφελῶ); Etym. Magnum, Kallierges, p. 430 (Ἥμισυς: Παρὰ τὸ ἅμα καὶ τὸ ἴσος γίνεται ἁμάϊσος· συγκοπῇ, ἅμισος· καὶ κατὰ τροπὴν, ἥμισυς, ὁ ἅμα ἴσος τινί· ἢ τοῦ ὅλου διαιρεθέντος. Ἢ τὸ ἅμα ἄλλῳ ἴσον. Ὡς ἵππος, ἱππὺς παρώνυμον, οὕτως ἴσος ἴσυς, καὶ ἥμισυς. Ὅμηρος Ἰλιάδος ιʹ, ‘Ἴσον ἐμοὶ βασίλευε, καὶ ἥμισυ μείρεο τιμῆς’. Ἡμίσεα, ἥμισα· καὶ ἅμα τῇ συγκοπῇ καὶ ὁ πλεονασμὸς γίνεται, ἥμισσα); Ps.-Zonaras, Lexicon, eta, p. 991 (Ἥμισυς. παρὰ τὸ ἅμα καὶ τὸ ἶσον γέγονεν ἁμάϊσος, ὁ ἅμα ἶσος τινί); Lexicon Vindobonense, alpha 155 (ἅμα κατὰ χρονικὴν ἴσην γένεσιν λέγεται, οἷον ἅμα ψυχὴ καὶ σῶμα. καὶ κατὰ τὸ ἀντιστρέφον, οἷον ἅμα ἥμισυ καὶ διπλάσιον καὶ ἅμα διπλάσιον καὶ ἥμισυ)