Orion, Etymologicum, delta, p. 49 (Δαπάνη. παρὰ τὸ δάπτω. ἔγκειται τὸ δα ἐπιτατικόν.); Etym. Gudianum, delta, p. 334 (Δαπάνη· παρὰ τὸ δάπτω, τὸ ἐσθίω, γίνεται δάπτη, καὶ πλεονασμῷ τοῦ α καὶ τροπῇ τοῦ τ εἰς ν δαπάνη); Etym. Gudianum Additamenta, delta, p. 334 (Δαπάνη· καὶ ῥῆμα δαπανῶ καὶ παράγωγον δαπανηρός· παρὰ τὸ δάπτω, τὸ ἐσθίω. τί γὰρ οὕτω δάκνει ὡς δαπάνη; ὡς γὰρ θήγω θηγάνη, ἀκῶ ἀκόνη, περῶ περόνη, οὕτω δάπτω δαπάνη); Eustathius, Comm. Od., vol. 1, p. 52 (οἱ δὲ ταῦτα λέγοντες, παραπηγνύουσιν ἐνταῦθα καὶ ὅτι τὸ δαπανᾶν τὸ ἀπὸ τοῦ δάπτειν γινόμενον, τοῦ δαψιλοῦς ἔχεται καθὰ καὶ τὸ λάπτειν. διὸ ἐπὶ τῶν ἀπλήστως καὶ θηριωδῶς ἐσθιόντων, καὶ τὸ δάψαι τίθεται, καὶ τὸ ἐξ αὐτοῦ παράγωγον, τὸ δαρδάψαι); ibid., vol. 2, p. 115 (ἐκ δὲ τοῦ δάπτειν καὶ ἡ δαπάνη. καὶ δαπταὶ παρὰ Λυκόφρονι αἱ δακνηραὶ μυῖαι); Etym. Magnum, Kallierges, p. 248 (Δαπάνη: Παρὰ τὸ δάπτω, τὸ ἐσθίω, δαπάνη, ὡς θήγω, θηγάνη· ἀκονῶ, ἀκόνη· περῶ, περόνη. Ἢ δάπτω, δάπτη· καὶ πλεονασμῷ τοῦ α, καὶ τροπῇ τοῦ τ εἰς ν. Τί γὰρ οὕτω δάκνει ὡς δαπάνη; Καὶ ῥῆμα, δαπανῶ· καὶ παράγωγον, δαπανηρός); Etym. Symeonis, delta 39 (Δαπάνη· καὶ ῥῆμα δαπανῶ καὶ παράγωγον δαπανηρός· παρὰ τὸ δάπτω, τὸ ἐσθίω· τί γὰρ οὕτως δάκνει ὡς δαπάνη; Δάπτω οὖν δαπάνη, ὡς θήγω θηγάνη, ἀκονῶ ἀκόνη καὶ περῶ περόνη· δαπανᾶν δὲ οὐ τὸ ἀναλίσκειν ἁπλῶς ἀλλὰ τὸ λαμπρῶς ζῆν καὶ σπαθᾶν καὶ δαπάνην τὴν ἀσωτίαν); Ps.-Zonaras, Lexicon, delta, p. 468 (Δαπάνη. παρὰ τὸ δάπτω, ὃ σημαίνει τὸ μετὰ σπαραγμοῦ ἐσθίω)