Philoxenus, fr. 30 (χάρτης· παρὰ τὸ χῶ τὸ σημαῖνον τὸ χωρῶ, ἀφ’ οὗ καὶ τὸ χάζω, γίνεται παράγωγον χαίρω οὐκ ἐπὶ τῆς χαρᾶς· ἀφ’ οὗ γίνεται χάρτης, χωρητικὸς ὢν τῶν ἐγγραφομένων.); idem, fr. *157 (οὐκ ἔχαδεν (Δ 24)· ...ἀπὸ τοῦ χῶ, τὸ χωρῶ, χάζω ἔχαδον.); idem, fr. *201 (χάσμα· παρὰ τὸ χῶ, οὗ παράγωγον χάζω, ὁ μέλλων χάσω, κέχασμαι χάσμα); Schol. Od. 4.97 Pontani (κεχανδότα] χωροῦντα. ἀπὸ τοῦ χῶ τὸ χωρῶ χάζω); Etym. Gudianum, khi, p. 563 (Χάσμα, παρὰ τὸ χῶ, οὗ παράγωγον χάζω, ὁ μέλλων χάσω, κέχασμαι, χάσμα.); Eustathius, Comm. Il. vol. 1, p. 696 (Τὸ δέ «οὐκ ἔχαδε» δηλοῖ μὲν τὸ οὐκ ἐχώρησε, καὶ γίνεται ἀπὸ τοῦ χῶ, τὸ χωρῶ, ἐξ οὗ καὶ χώρα καὶ χωρίον, ὅθεν παράγωγον τὸ χάζω καθ’ ὁμοιότητα τοῦ σχῶ σχάζω, ἐξ οὗ τὸ «γῆρυν ἄφθογγον σχάσας»); ibid., vol. 2, p. 618 (Ἢ δὲ «κέχαδε» μετὰ τοῦ κ, ἵνα ᾖ μέσος παρακείμενος, ἀπὸ τοῦ χῶ χάζω, τὸ χωρῶ, ὡς φράζω πέφραδα, χλάζω κέχλαδα παρὰ Πινδάρῳ, ἢ ἔχαδε δεύτερος ἀόριστος τοῦ αὐτοῦ ῥήματος); ibid., vol. 3, p. 236 (Τὸ δὲ «κεφαλὴ χάδεν», ἀντὶ τοῦ ἐχώρησε, χρόνου ἀορίστου δευτέρου ῥῆμα ἐκ τοῦ χῶ, χάζω, τὸ χωρῶ, καθὰ παράγεται καὶ τὸ χάζω, τὸ ὑποχωρῶ); Eustathius, Comm. Il. vol. 2, p. 149 (Ἰστέον δὲ ὅτι ἐκ τοῦ χῶ, τὸ χωρῶ, γίνεται χάζω); Etym. Magnum, Kallierges, p. 807 (Χάρτης: Παρὰ τὸ χῶ, τὸ χωρῶ, (ἀφ’ οὗ καὶ τὸ χάζω,) γίνεται παράγωγον χαίρω, (οὐκ ἐπὶ τῆς χαρᾶς,) χάρτης, ὁ χωρητικὸς τῶν ἐγγραφομένων· ἢ παρὰ τὸ χόρτος); Ps.-Zonaras, Lexicon, khi, p. 1844 (Χάζω. τὸ ὑποχωρῶ καὶ ἀναχωρῶ. καὶ χάζεο. ἀπὸ τοῦ χῶ, τὸ χωρῶ, παράγωγον χάζω)