Etym. Gudianum, omicron, p. 425 (Ὄλβιος, ὁλόβιός τις ὢν, ὁ ὅλον βίον ἔχων, τοῦτ’ ἔστιν ὁλόκληρον. καὶ εἰς τὸ πανόλβιος); ibid., pi, p. 450 (Πανόλβιος, παρὰ τὸ πᾶν καὶ τὸ ὄλβος, ὃ σημαίνει τὸν πλοῦτον πανόλβιος, ἤγουν πανυπλούσιος· ἢ παρὰ τὸ οὖλος, ὃ σημαίνει τὸν ὑγιῆ, οὐλόβιος, μετὰ τοῦ βιὸς· καὶ ἀποβολῇ τοῦ υ, καὶ κατὰ συγκοπὴν ὄλβιος· φαμὲν γὰρ οὖλαι τε καὶ μέγα χαῖρε, ἀντὶ τοῦ ὑγιάναι· ὄλβιος οὖν ἐστιν, ὁ ἐν μηδένι ἐνδεής· τὸ δὲ ὄλβ[ι]ος γέγονε, παρὰ τὸ ὅλον, ὃ σημαίνει τὸ ὁλόκληρον καὶ πλούσιον); Etym. Magnum, Kallierges, p. 621 (Ὄλβιος: Μακάριος, εὐδαίμων, πλούσιος, καὶ ἐν μηδενὶ ἐνδεὴς ὢν, οἱονεὶ οὔλιός τις ὤν· οὖλον γὰρ ἐνταῦθα τὸ ὑγιές. Ἢ παρὰ τὸ ὄλβος, ὅ ἐστιν ὁλόκληρος καὶ τέλειος· τοῦτο δὲ παρὰ τὸ ὅλος· πλεονασμῷ τοῦ β, ὄλβος. Ὄλβιοι δὲ λέγονται οἱ ὅλον τὸν βίον, ἤγουν τῆς ζωῆς χρόνον, ἐν εὐδαιμονίᾳ διάγοντες); Eustathius, Comm. Il. 1, 633 Van der Valk (Ὄλβιος δέ ἐστιν ὁ τὸν ὅλον βίον, ἤτοι τὸν τῆς ζωῆς πάντα χρόνον, ἐν εὐδαιμονίᾳ διάγων. τινὲς δὲ ὄλβιόν φασι κυρίως τὸν ἀπὸ γεωργίας πλούσιον, οὗ ἐν ὀλαῖς ἤτοι κριθαῖς ὁ βίος, ἃς καὶ οὐλὰς ἡ ποίησις λέγει, ἐξ ὧν ὡς ἀπὸ μέρους τὰ ἐκ γῆς δηλοῦται ἀγαθά)