Orion, Etymologicum (excerpta e cod. Darmstadino 2773), phi, p. 617 (φειδωλὸς, φειδῶλος τὶς ὢν, ὁ φεύγων τοῦ δοῦναι); Choeroboscus, De orthographia (epitome), p. 273 (Φειδωλός: Διὰ διφθόγγου· ὥσπερ γὰρ παρὰ τὸ ἁμαρτῶ γέγονεν ἁμαρτωλὸς, οὕτως καὶ παρὰ τὸ φείδω γέγονεν φειδωλός· οἱονεὶ, ὁ φεύγων τοῦ δοῦναι, φευδωλὸς γάρ); Suda, phi 250 (Φειδωλός: φειδόμενος, σκνιπός. Φειδωλός τις ὤν, ὁ φεύγων τὸ δοῦναι ὁ περίψηφος. ἢ παρὰ τὸ φείδομαι καὶ τὸ δοῦναι, φειδωδός τις ὤν, τροπῇ τοῦ δ εἰς λ); Etym. Gudianum, phi, p. 549 (Φειδωλὸς, φευδωλός τις ὢν, ὁ φεύγων τὴν δόσιν καὶ τὸ δοῦναι, οὕτως Ἡρωδιανός); Eustathius, Comm. Il. 1, 272–273 Van der Valk (ἰστέον γὰρ ὡς ἡ ευ δίφθογγος πολλαχῶς ἀλλοιοῦται καὶ οὐ μόνον φυλάσσεται κινουμένη, ὡς ἐν τῷ εὔχω εὐχή, ἀλλὰ καὶ μεταμορφοῦται πολυειδῶς ἢ τοῦ υ ἐκπίπτουσα, ὡς ἐν τῷ σπεύδω σφεδανόν, τεύχω τέχνη· ἢ τὸ ε ἀποπτύουσα, ὡς ἐν τῷ φεύγω φυγή, ἐρεύγω ἐρυγή, πεύθω Πυθών· ἢ τὸ ε μόνον τρέπουσα εἰς ο, οἷον σπεύδω σπουδή, ἢ τὸ υ εἰς ι, οἷον φεύγω φευδωδός, φασί, καὶ φειδωλός ὁ φεύγων τὸ διδόναι); Scholia in Batrachomyomachiam 74 ([idem] ὡς ἐν [τῷ] φεύγω φευγωλὸς καὶ φειδωλός, οἱονεὶ ὁ φεύγων τὸ μεταδιδόναι); Etym. Magnum, Kallierges, p. 791 (Φειδωλός: Φειδόμενος, κνιπός. Παρὰ τὸ φείδω φειδωλὸς, ὁ φεύγων τὸ διδόναι); Scholia in Aristophanem, Plut. 237 (scholia vetera) (Φειδωλός ἐστιν ὁ φεύγων τὸ δοῦναι, ὁ περίψηφος. τινὲς δὲ παρὰ τὸ φείδομαι καὶ τὸ δοῦναι,(φειδωδός τις ὢν, καὶ τροπῇ τοῦ δ εἰς λ φειδωλός))