Choeroboscus, Epimerismi in Psalmos, p. 155 (ταῦρος· παρὰ τὸ γαίω τὸ γαυριῶ, γαῦρος καὶ ταῦρος); Epimerismi Homerici (ordine alphabetico traditi), tau 15 (idem); Etym. Gudianum, gamma, p. 300 (Γαῦρος <Jo. Damasc. Canon. iamb. 1, 96>· παρὰ τὸ γαίω, τὸ γαυριῶ· ἐξ αὐτοῦ γαῖρος, καὶ τροπῇ τοῦ ι εἰς υ γαῦρος. προπερισπᾶται· τὰ εἰς ρος δισύλλαβα τῇ αυ διφθόγγῳ παραληγόμενα ἢ προσηγορικὰ ἢ ἐπίθετα <προ>περισπᾶται, οἷον σαῦρος μαῦρος ταῦρος γαῦρος); Etym. Gudianum, tau, p. 523 (Ταῦρος, παρὰ τὸ γαίω τὸ γαυριῶ γίνεται γαῦρος, καὶ τροπῇ τοῦ γ εἰς τ, ταῦρος· ἢ παρὰ τὸ τανύω καὶ τὸ οὐρὰ, τανύουρός τίς ἐστι, καὶ κατὰ συγκοπὴν ταῦρος. σημαίνει δὲ τρία· τὸ ζῶον, καὶ τὸν ὑπὸ τῶν ὀρχέων τόπον, καὶ τὸ ἄστρον); Eustathius, Comm. Od. 1, 95 Stallbaum )τὸ ἀγαυρὸς μὴ ἀπὸ τοῦ ἀγαυὸς ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ γαῦρος γίνεται. εἰ γὰρ ἐκεῖνο μὲν οὐκ ἔχει ἀπορίαν ὡς τῆς ἐπενθέσεως τοῦ ρ μὴ ἀναγκαζούσης προπαροξυτόνησιν, τοῦτο δὲ ἀπορηθείη ἄν, εἰ τὸ μὲν ἁ πλοῦν βαρύνεται ἤγουν τὸ γαῦρος, τὸ δὲ σύνθετον ἀγαυρὸς, ὀξύνεται, δέον ὂν προπαροξύνεσθαι. ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἔχει λόγον, διὰ τὸ συνακολουθῆσαι τῷ ἀφαυρὸς, καὶ τῷ ἀμαυρὸς καὶ τοῖς ὁμοίοις); Etym. Magnum Kallierges, p. 222 (Γαῦρος: Ὁ ἐπηρμένος καὶ τεθαρσυμένος. Παρὰ τὸ γαίω, τὸ γαυριῶ, γίνεται γαῖρος· καὶ τροπῇ τοῦ ι εἰς υ, ὡς κλαίω κλαύσω); ibid., p. 747 (Ταῦρος: Ἢ παρὰ τὸ τείνω καὶ τὸ οὐρὰ, τανύουρός τις ὤν· καὶ συγκοπῇ, ταῦρος· ἢ παρὰ τὸ γαίω, τὸ γαυριῶ, γαῦρος· καὶ τροπῇ, ταῦρος. Καὶ ὁ ὑπὸ τῶν ὀρχέων τόπος οὕτως ὠνόμασται, παρὰ τὴν ἀνάτασιν); Etym. Symeonis, gamma 33 (Γαῦρος· ὁ ἐπηρμένος· παρὰ τὸ γαίω τὸ γαυριῶ γαῖρος καὶ τροπῇ τοῦ ι εἰς υ, γαῦρος); Ps.-Zonaras, Lexicon, alpha 31 (Ἀγαυρίαμα. ἔπαρμα. [παρὰ τὸ γαίω τὸ γαυριῶ γίνεται γαῦρος, τροπῇ τοῦ ι εἰς υ, ὡς κλαίω, κλαύσω. καὶ ἐν ἐπιτάσει τοῦ α ἀγαυρὸς καὶ ἀγαυρίαμα. καὶ γαυριᾷν τὸ μεγάλα ἐπαίρεσθαι]; ibid., gamma, p. 423 (Γαυριᾷ. ἐπαίρεται. παρὰ τὸ γαίω, τὸ γαυριῶ, γαῖρος καὶ τροπῇ τοῦ ι εἰς υ γαῦρος καὶ γαυριῶ); Scholia in Sophoclem, 297a (<ταύρους:> ταῦρος παρὰ τὸ γαίω τὸ γαυριῶ. γαῦρος καὶ ταῦρος διὰ τὸ γαυριέστερον εἶναι)