Herodian, Peri pathōn, vol. 3,2, p. 274 (οὐρούς: παρὰ τὸ ὀρούω πλεονασμῷ τοῦ υ· δι’αὐτῶν γὰρ διεγείρονται καὶ καθέλκονται αἱ νῆες εἰς τὴν θάλασσαν.); Orion, Etymologicum, omicron, p. 113 (Οὐρούς. τὰ νεώρια, διὰ τὸ ἐπ’ αὐτῶν ὀρούειν τὰς ναῦς.); bT Schol. Il. 2.153b Erbse (<οὐρούς:> ἐκ τοῦ ὀρούειν· b(BCE3) δι’ αὐτῶν γὰρ αἱ νῆες ὀρούουσιν. b(BCE3E4)Til τῷ δὲ χρόνῳ πολλή τις ὕλη περὶ αὐτοὺς ἦν, b(BCE3)Til ἣν καὶ ὑφεῖλκον. b(BCE3)).; Epimerismi homerici ordine alphabetico traditi, omicron 10 (οὐρούς (Β 153): παρὰ τὸ ὀρούω ὀρούσω κατὰ ⸤ἀποκοπὴν τοῦ ω⸥ ὀρούς ⸤καὶ πλεονασμῷ τοῦ υ⸥ οὐρούς· δι’ αὐτῶν γὰρ ἐγείρονται καὶ καθ⸤έλκονται αἱ νῆες εἰς τὴν θάλασσαν⸥.); Etym. Gudianum, omicron, p. 442 (Οὐροὺς, τὰ νεώρια, ἤγουν οἱ ὀλκοὶ, παρὰ τὺ ὀρούω ὀρούσω καὶ κατ’ ἀποβολὴν τοῦ ω ὀροὺς, καὶ πλεονασμῷ τοῦ υ οὐρούς· δι’ αὐτῶν γὰρ ἐγείρονται καὶ καθέλκονται αἱ νῆες εἰς τὴν θάλασσαν· καὶ Ὅμηρος· οὐροὺς ἐξεκάθαιρον νηῶν.); Eustathius, Comm. Il. 1, 297 Van der Valk (Ἐν δὲ τῷ «οὐροὺς ἐξεκάθαιρον» οὐροὶ λέγονται οἱ τόποι, ὅθεν ἡ ναῦς ὀρούει, τουτέστιν ὁρμᾷ, καθελκομένη εἰς θάλασσαν.); Etym. Magnum, Kallierges, p. 642 (Καὶ γίνεται παρὰ τὸ ὀρούω ὀρούσω, ἀποβολῇ τοῦ ω, καὶ πλεονασμῷ τοῦ υ, οὐρούς· δι’ αὐτοῦ γὰρ ἐγείρονται καὶ καθέλκονται αἱ νῆες εἰς τὴν θάλασσαν.); Ps.-Zonaras, Lexicon, omicron, p. 1479 (Οὐρούς. ὀξυτόνως πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ ἀνέμου. σημαίνει δὲ τὰ νεώρια, ἤγουν τὰ ταφροειδῆ ὀρύγματα, καὶ περιορίσματα τῆς νηὸς, δι’ὧν αἱ νῆες καθέλκονται εἰς τὴν θάλασσαν. οἷον· οὐρούς τ’ ἐξεκάθαραν. ἀπὸ τοῦ δι’ αὐτῶν ὀρούειν καὶ ὀρμᾷν τὰ σκάφη καθελκόμενα εἰς τὴν θάλασσαν)