φᾶρος
Word
Validation
Word-form
Word-lemma
Etymon-lemma
Transliteration (Word)
English translation (word)
Transliteration (Etymon)
English translation (etymon)
Century
Source
Ref.
Ed.
Quotation
Tὸ φωριαμός τὸ κιβώτιον, εἴτε παρὰ τὸ τοὺς φῶρας ἀπείργειν ἢ ἀπὸ τοῦ τὰ φάρη φυλάσσειν παρῆκται, ἔσται κατ’ ὀξεῖαν τάσιν. ἔστι γὰρ φωραμός καὶ πλεονασμῷ τοῦ ι φωριαμός
Translation (En)
Phōriamos "chest": be it derived from the fact that it holds thieves away or from the fact that it keeps garments, it must be oxytone. As a matter of fact, it is *phōramos, and through adjunction of [I], phōriamos
Parallels
A Schol. Il. 24.228 (idem); Herodian, Peri Attikês prosodias, Lentz III/2, p. 20 (φωριαμός ἡ κιβωτός· ἢ παρὰ τοὺς φῶρας, ἐπεὶ πρὸς φυλακὴν τούτων κατεσκεύασται, ἢ παρὰ τὸ τὰ φάρη ἔχειν. εἰ μὲν οὖν παρὰ τοὺς φῶρας, οὐδὲν πέπονθεν· εἰ δὲ παρὰ τὰ φάρη τὰ ἐντιθέμενα αὐτῇ, πέπονθε μεταβληθέντος τοῦ α εἰς ω ὡς θᾶκος θῶκος); Herodian, Peri Pathôn, Lentz III/2, p. 351 (φωριαμός παρὰ τὸ φώρ, ὃ σημαίνει τὸν κλέπτην, ἐπεὶ πρὸς φυλακὴν τούτων κατεσκεύασται· ἢ παρὰ τὸ φάρη φυλάσσειν, ὃ καὶ βέλτιον, ἀντιθέσει τοῦ α εἰς ω ὡς ἐν τῷ θᾶκος θῶκος, κράζω κρώζω καὶ παρὰ τὴν ἀκὴν τὸ ἀκόλουθον ἀκύς καὶ ἀντιθέσει ὠκύς καὶ τέκμαρ τέκμωρ. εἴτε οὖν παρὰ τοὺς φῶρας εἴτε παρὰ τὸ φᾶρος τὸ ἀκόλουθον φωραμός καὶ κατὰ πλεονασμὸν τοῦ ι φωριαμός); Herodian, Peri paronumōn, Lentz III/2, p. 854 (τὸ φωριαμός τὸ κιβώτιον ἢ παρὰ τὸ τοὺς φῶρας ἀπείργειν ἢ ἀπὸ τοῦ τὸ φάρη φυλάσσειν παρῆκται. ἔστι φωραμός καὶ πλεονασμῷ τοῦ ι φωριαμός); T Schol. Il. 24.228 (φωριαμός· ἔχει γάρ, ἃ φοροῦμεν. οἱ δὲ παρὰ τὰ φάρη ἢ τοὺς φῶρας); Orion, Etymologicum, phi, p. 162 (Φωριαμός. ἡ κιβωτός. παρὰ τὰ φάρη. ἡ τῶν φαρῶν δεκτική); Orion, Etymologicum (excerpta e cod. regio Paris. 2630) p. 191 (ὁ δὲ Ἡρωδιανὸς λέγει, ὅτι ἐκ τοῦ λαβή ἐστιν, ὃ σημαίνει τὸ ξίφος· ἐξ αὐτοῦ γίνεται λάβη, καὶ τὸ α τρέπεται εἰς ω, ὡς ἐμάθομεν, φάρος φαριαμὸς καὶ φωριαμός· καὶ γίνεται λώβη) Epimerismi homerici ordine alphabetico traditi, lambda 6 (ὁ δὲ Ἡρωδιανὸς λέγει, ὅτι […] ἐξ αὐτοῦ γίνεται λάβη καὶ τὸ α τρέπεται εἰς ω (ὡς ἐμάθομεν φᾶρος φαριαμός καὶ φωριαμός) καὶ γίνεται λώβη); Etym. Gudianum, lambda, p. 375 (idem); Etym. Magnum, Kallierges, p. 570 (idem); Epimerismi homerici ordine alphabetico traditi, omega 26 (ὠκύς: παρὰ τὸ ἀκή· τὸ γὰρ ὀξὺ καὶ ταχύ· καὶ ὡς θάκω θᾶκος καὶ θῶκος καὶ ἀράματα ἀρώματα (παρὰ τὰς ἀρὰς †τὸ ἐπὶ τῶν ἀρωμάτων†) καὶ φωριαμός παρὰ τὰ φάρη (τούτων γὰρ δεκτικὸς) καὶ τὸ σκύβαλον σκύβωλον τῆς Ἐφέσου διαλέκτου); Etym. Gudianum, phi, p. 560 (Φωριαμὸς, ἡ κιβωτὸς, ἔστιν ὄνομα ἀρσενικὸν ἁπλοῦν γίνεται παρὰ τὸ φῶρ φωρός· ἢ παρὰ τὸ τὴν φαρήν·εἰ μὲν οὖν παρὰ τοὺς φῶρας, οὐδὲν πέπονθε· εἰ δὲ παρὰ τὴν φάρην πέπονθε, μεταβληθέντος τοῦ α εἰς ω); Eustathius, Comm. Il. 4, 893 Van der Valk (Φωριαμὸς δὲ ἢ παρὰ τὸ αὐτόθι τὰ φάρη ἀμᾶσθαι, ὅ ἐστι συνάγεσθαι, ἢ διὰ τὸ τοὺς φῶρας ἀπείργειν); Etym. Magnum, Kallierges, p. 804 (Φωριαμός: Ἡ κιβωτός· παρὰ τὰ φάρη, ἡ τῶν φάρων δεκτική· ἔστι δὲ ὄνομα ἀρσενικόν. Ἢ παρὰ τοὺς φῶρας· ἐπεὶ πρὸς φυλακὴν τούτων κατεσκεύασται. Ἢ παρὰ τὸ τὰ φορούμενα ἔχειν. Εἰ μὲν οὖν παρὰ τοὺς φῶρας, οὐδὲν πέπονθεν· εἰ δὲ παρὰ τὰ φάρη τὰ ἐντιθέμενα αὐτῇ, πέπονθε, μεταβληθέντος τοῦ α εἰς ω, ὡς θάκος, θῶκος); Ps. Zonaras, Lexicon, phi, p. 1834 (Φωριαμός. τὸ κιβώτιον. παρὰ τὸ φάρη. ἡ τῶν φαρῶν δεκτική. ὁ δὲ Ἡρωδιανὸς παρὰ τοὺς φῶρας· ἐπειδὴ πρὸς φυλακὴν τούτων παρεσκεύασται. φαραμὸς καὶ τροπῇ τοῦ α εἰς ω φωραμὸς, ὡς θάκος θῶκος καὶ κράζω κρώζω, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ι φωριαμός)
Comment
The fanciful etymology of φωριαμός from φάρη is based on the metonymy of the contents for the container: the name of clothes is at the origin of the name of the trunk. However, the problem lies in the connection between ᾱ and ω, which Greek commentators and grammarians try to explain by analogy with λάβη / λώβη or θᾶκος / θῶκος. The ghost word *φωραμός implied as an intermediate step is integrated by Herodian into the series of nouns in -αμός which are said to be oxytone if they are trisyllabic with their first syllable long by nature: καὶ ἔχομεν τῶν διὰ τοῦ αμος παρηγμένων ὀνομάτων κανόνας τοιούσδε, πρῶτον μὲν ὡς τὰ τριβράχεα, μὴ ὄντα ἐπιθετικὰ βαρύνεσθαι θέλει, κάλαμος, Πρίαμος· τὸ "ποταμός" ἐγένετο παρὰ τὸ ποτασμός, καθ᾿ ὑφαίρεσιν τοῦ σ· τὸ δὲ ἰταμός ἐπιθετικόν ἐστι. δεύτερον δὲ ὡς τὰ ἔχοντα τὴν ἄρχουσαν μακράν, εἰ μὲν θέσει ᾖ, βαρύνεται, ὄρχαμος, Τύρταμος, Πέργαμος· εἰ δὲ φύσει, κύρια ⟨μὲν⟩ ὄντα βαρύνεται πάλιν, ὡς ἔχει τὸ Πύραμος Τεύταμος, οὐχ οὕτω δὲ ἔχοντα ὀξύνεται, ὡς ἔχει τὸ οὐλαμός, χηραμός (A Schol. Il. 24.228, from Herodian)