Apollonius, Lexicon homericum p. 56 (δαίμονες οἱ θεοὶ οἱονεὶ δαήμονες ὄντες· οἱ γὰρ θεοὶ πάντα ἴσασιν. ἢ ὅτι πάντα μερίζουσιν, ἀπὸ τοῦ δάσασθαι); Pseudo-Herodian, Fragmentum grammaticum quod incipit a vocibus zētoumen… p. 238, 30 (παρὰ τὸ δαίω, ὃ σημαίνει τὸ μερίζω, ὅθεν καὶ δαιτρὸς ὁ διαμερίζων· καὶ δαίμων·); Hesychius, Lexicon, delta 73 (δαίμονες· οἱ θεοί, δαήμονές τινες ὄντες, r οἷον ἔμπειροι· ἢ ὅτι πάντα μερίζουσιν, ἀπὸ τοῦ δάσασθαι); Ps.-Choeroboscus, Peri posotetos p. 316 (Τὰ παρὰ τὸ δαίω, ὃ σημαίνει τὸ μερίζω, διὰ τοῦ αι γράφεται· οἷον, δαίμων· δαίδαλος· δαιτρὸς ὁ μάγειρος ὁ μερίζων τὰ ὄψα· δαιτυμὼν ὁ ἀριστητής); Epimerismi homerici ad Iliadem 1.222 (δαίμονες: θεοί, ἅτε δαήμονες πάντων ὄντες· ἢ <οἱ> μερίζοντες ἡμῖν πάντα, παρὰ τὸ δάσασθαι); Etym. Gudianum Additamenta, delta, p. 328 (Δαίμονες· παρὰ τὸ δαῆναι τὰ πάντα, ἢ μερίζειν τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ κακὰ τοῖς ἀνθρώποις); Schol. rec. Aristophanis Nubes 1261b; Schol. vet. Hesiodi Op. 122a (δαίμονας καλεῖ παρὰ τὸ δαῆναι ἤτοι γνῶναι τὰ πάντα ἢ μερίζειν τὰ ἀγαθὰ καὶ κακὰ τοῖς ἀνθρώποις).

There is probably a hint at this etymology in Vettius Valens, Anthologiarum liber 2.30 (Ἐπὶ γὰρ τῆς διαιρέσεως τῶν χρόνων τῶν πρακτικῶν κατὰ Ἄβραμον τῶν ἀπὸ τοῦ δαίμονος μεριζομένων (μερίζει γὰρ οὗτος)), Ibid. liber 4.4 (ὁ κλῆρος τοῦ δαίμονος καὶ τὰ σωματικὰ καὶ τὰ πρακτικὰ μερίζει)