Chrysippus, fr. 564 von Arnim, ap. Schol. vetera in Hesiodi Theogoniam 116 (οἱ δὲ εἰρῆσθαί φασι χάος παρὰ τὸ χεῖσθαι, ὅ ἐστι χέεσθαι· οἱ δέ φασιν ἀπὸ τοῦ χαδεῖν, ὅ ἐστι χωρεῖν); idem, fr. 436 von Arnim, ap. Philo, De incorrupt. mundi 225, 5 (Χάος δ’ ὁ μὲν Ἀριστοτέλης τόπον οἴεται εἶναι, ὅτι τὸ δεξόμενον ἀνάγκη προϋποκεῖσθαι σώματι, τῶν δὲ Στωϊκῶν ἔνιοι τὸ ὕδωρ, παρὰ τὴν χύσιν τοὔνομα πεποιῆσθαι νομίζοντες; Cornutus, De natura deorum p. 28 (ἔστι δὲ Χάος μὲν τὸ πρὸ τῆς διακοσμήσεως γενόμενον ὑγρόν, ἀπὸ τῆς χύσεως οὕτως ὠνομασμένον, ἢ τὸ πῦρ, ὅ ἐστιν οἱονεὶ κάος)); Plutarch, Mor. 955e (συμφωνεῖ δὲ καὶ Ἡσίοδος εἰπὼν (Th 116) ‘ἤτοι μὲν πρώτιστα χάος γένετο’· τοῖς πλείστοις γὰρ ὠνομακέναι δοκεῖ τὸ ὕδωρ τοῦτον τὸν τρόπον παρὰ τὴν χύσιν); Achilles Tatius Astron., Isagoga excerpta 3 (Θαλῆς δὲ ὁ Μιλήσιος καὶ Φερεκύδης ὁ Σύριος (p. 39 Sturz) ἀρχὴν τῶν ὅλων τὸ ὕδωρ ὑφίστανται, ὃ δὴ καὶ χάος καλεῖ ὁ Φερεκύδης, ὡς εἰκός, τοῦτο ἐκλεξάμενος παρὰ τοῦ Ἡσιόδου οὕτω λέγοντος (Th. 116) ‘ἤτοι μὲν πρώτιστα χάος γένετο’· παρὰ γὰρ τὸ χεῖσθαι (ὑπολαμβάνει) τὸ ὕδωρ χάος ὠνόμασται "Thales of Milet and Pherecydes of Syros take water as the beginning of all things, which Pherecydes calls ‘chaos’, as it is natural, taking it from Hesiod who says "and first of all Chaos came into being"; he assumes that water was named chaos because it is poured"); Hesychius, Lexicon, khi 168 (χάος· χώρησις. καὶ τὸ κενὸν ἀπὸ τοῦ κεχύσθαι. ἢ σκότος); Damascius, De principiis vol. 1, p. 313 (εἰ καὶ χεόμενόν πως εἰς χάος ὡς ἀληθῶς); Schol. recentiora in Aristophanis Nubes 424a (τὸ Χάος] ἤγουν τὸν ἀέρα, παρὰ τὸ κεχύσθαι)