Orion, Etymologicum (excerpta e cod. regio 2630), p. 188 (ὀργιὰ λέγεται, οἷον ὀργυιὰ, διὰ τὸ ὀρέγειν ὅ ἐστιν ἐκτείνειν τὰ γυῖα, τουτέστι τὰς χεῖρας); D Schol. Il. 5.33 (Ὀρέξῃ. Δώσει. παράσχοι. Ἔστι δὲ κυρίως, ἐκτείνειν. ἀφ’ οὗ καὶ ὀργυιὰ ἐκλήθη ἡ ἀφ’ ἑκατέρων τῶν χειρῶν αὐτῶν ἔκτασις); Meletius, De natura hominis, p. 122 (ὀργυῖα λέγεται· διὰ τὸ ἐκτείνειν τὰ γυῖα, τουτέστι τὰ τῶν χειρῶν μέλη); Etym. Gudianum, omicron, p. 433 (Ὀργυία, παρὰ τὸ ὀρέγειν καὶ ἐκτείνειν τὰ γυῖα, ἤγουν τὰς χεῖρας); ibid., p. 449 (Ὀργυιέων· ὀργυιὰ ἀπὸ τοῦ ὀρούω τὸ ὁρμῶ καὶ τοῦ γυῖον ἡ χεὶρ, ἡ τῶν χειρῶν ἔκτασις καὶ ὄρεξις· γυῖα κυρίως αἱ χεῖρες, ὅθεν καὶ ὀργυιὰ ἡ ὄρεξις τῶν χειρῶν καὶ ἔκτασις. ὀργυιῶν· ἡ ἔκτασις τῶν χειρῶν καὶτὸ πλάτος τοῦ στήθους παρὰ τὸ ὀρεῖν καὶ ἐκτείνειν τὰ γυῖα ἤως τὰς χεῖρας); Eustathius, Comm. Il., vol. 2, p. 17 (Κυρίως γὰρ ὀρέγειν τὸ ἐκτείνειν, ὅθεν καὶ ὀρεκτόν, ὡς προεδηλώθη, δόρυ. καὶ ὄργυια ἡ εἰς πλάτος ἔκτασις ἀμφοῖν ταῖν χεροῖν); Etym. Magnum, Kallierges, p. 629 ( Ὀργυιά: Σημαίνει τὴν ἔκτασιν τῶν χειρῶν σὺν τῷ πλάτει τοῦ στήθους· παρὰ τὸ ὀρέγειν καὶ ἐκτείνειν τὰ γυῖα, ὅ ἐστι τὰς χεῖρας); Scholia in Oppianum, Hal. 1.83 (Ὀργυιέων· ὀργυιὰ ἀπὸ τοῦ ὀρούω τὸ ὁρμῶ καὶ τοῦ γυῖον ἡ χεὶρ, ἡ τῶν χειρῶν ἔκτασις καὶ ὄρεξις· γυῖα κυρίως αἱ χεῖρες, ὅθεν καὶ ὀργυιὰ ἡ ὄρεξις τῶν χειρῶν καὶ ἔκτασις. ὀργυιῶν· ἡ ἔκτασις τῶν χειρῶν καὶτὸ πλάτος τοῦ στήθους παρὰ τὸ ὀρεῖν καὶ ἐκτείνειν τὰ γυῖα ἤως τὰς χεῖρας);