Meletius, De natura hominis, p. 68 (ἡ δὲ κόρη τῶν ὀφθαλμῶν, καὶ γλήνη λέγεται καὶ ἴλη· κόρη μὲν, οἷα χόρη, ἐκ τοῦ δι’ αὐτῆς χεῖσθαι τὸ ὁρατικὸν πνεῦμα· ἴλη δὲ, ἀπὸ τῆς εἰλήσεως καὶ τῆς ἐπὶ τὰ κάτω φορᾶς· γλήνη δὲ, παρὰ τὸ τὸν νοῦν γαληνοῦσθαι); Etym. Magnum, Kallierges, p. 470* (ἴλη σημαίνει τὴν ἄθροισιν, ἤγουν τὸ πλῆθος, παρὰ τὸ ὁμοῦ εἱλεῖσθαι· ἐκ τοῦ εἰλῶ οὖν γίνεται ἴλη διὰ τοῦ ι); ibid., p. 470* (ἴλιγγος ἀπὸ τοῦ ἰλιγγιᾶν καὶ στρέφεσθαι· τὸ δὲ ἰλιγγιῶ ἐκ τοῦ ἴλιγξ, ὃ σημαίνει τὴν συστροφήν· τοῦτο παρὰ τὸ εἱλῶ, ἐξ οὗ καὶ ἴλη); Ps.-Zonaras, Lexicon, iota, p. 1104 (Ἴλη. σύστημα, συστροφή. τάξις ὄχλου ἱππικοῦ. κυρίως δὲ, φατρία. τότε δὲ ἴλη τῶν καταφράκτων ἱππέων ὑπὲρ τοὺς τριακοσίους ἐς τοὺς ὀπισθοφύλακας κατεῤῥάγη. ἢ ἴλη ἱππέων ἑξηκοντατεσσάρων. ἢ ἴλη ἡ ἄθροισις καὶ τὸ πλῆθος. παρὰ τὸ ὁμοῦ εἱλεῖσθαι γέγονεν ἴλη διὰ τοῦ ι)