Etym. Genuinum (εὐνή· ἡ κοίτη. παρὰ τὸ εὕδω ... ἢ παρὰ τὸ νῶ τὸ σωρεύω ... τρία δὲ σημαίνει ἡ λέξις παρὰ τῷ Ποιητῇ, τὴν κοίτην, ὡς ὅταν λέγῃ „εὐνῇ ἐν μαλακῇ“ (χ 196), τὴν ἄγκυραν, ὡς ἐν τῷ „εὐνὰς δ’ ἔβαλον“ (Α 436), καὶ τὴν διατριβήν· „ὅθι φασὶ θεάων ἔμμεναι εὐνάς“ (Ω 615). (ἐπι)ζαφελῶς Ι 516. ζ 330 [according to Neitzel, comes from Apion]); Etym. Gudianum, epsilon, p. 559 (Φωτίου Εὐνή· ... παρὰ τὸ εὖ νενῆσθαι, ὅ ἐστι σεσωρεῦσθαι ταῖς στρωμναῖς ... ἔργον εἴχοντο); Etym. Magnum, Kallierges, p. 393 (Εὐνή: Ἡ κοίτη. Παρὰ τὸ εὕδω εὐδίνη· καὶ συγκοπῇ, εὐνὴ, ἐφ’ ᾗ καθεύδομεν. Ἢ παρὰ τὸ νῶ, τὸ σωρεύω, καὶ τὸ εὖ, γίνεται εὐνὴ, οἱονεὶ τὰ καλῶς νενησμένα καὶ σεσωρευμένα στρώματα, παρὰ τὸ εὖ σεσωρεῦσθαι ταῦτα ἐν τῇ κοίτῃ); Etym. Symeonis, epsilon 946 (Εὐνή· ἡ κοίτη· παρὰ τὸ εὕδω εὐδίνη· καὶ ἐν συγκοπῇ εὐνή, ἐφ’ ᾗ καθεύδουσιν. Ἢ παρὰ τὸ νῶ, τὸ σωρεύω, οἱονεὶ τὰ καλῶς νενησμένα καὶ σεσωρευμένα στρώματα ἐν τῇ κοίτῃ. Τρία δὲ σημαίνει ἡ λέξις τὴν κοίτην τὴν ἄγκυραν οἷον· ἐκ δ’ εὐνὰς ἔβαλον· γίνεται παρὰ τὸ εὐνάζειν καὶ ἐν ἡσυχίᾳ ποιεῖν τὴν ναῦν· καὶ εὐναῖος, καὶ τὴν διατριβήν, ὡς τό· ὅθι φασὶ Τυφωέως ἔμμεναι εὐνάς); Ps.-Zonaras, Lexicon, epsilon, p. 909 (Εὐνὴ καὶ εὐνάς. ἡ ἄγκυρα. οἷον· —‘εὐνάς τ’ ἐβάλλοντο’. καί· ‘ἔκ τ’ εὐνὰς ἔβαλον’—. παρὰ τὸ εὐνάζειν καὶ ἐν ἡσυχίᾳ ποιεῖν τὴν ναῦν, ὅπερ ἡμῖν ἐν τῇ εὐνῇ ἤγουν τῇ κοίτῃ συμβαίνει. εὐνὴ γὰρ ἡ κοίτη. παρὰ τὸ εὕδω εὐθίνη καὶ ἐν συγκοπῇ εὐνὴ, ἐφ’ ᾗ καθεύδουσιν.[ἢ παρὰ τὸ νῶ, τὸ σωρεύω, καὶ τὸ εὖ γίνεται εὐνὴ, οἱονεὶ τὰ καλῶς νενησμένα καὶ σεσωρευμένα στρώματα ἐν τῇ κοίτῃ.‘εὐνῇ ἐνὶ μαλακῇ’— σημαίνει καὶ τὴν διατριβήν. ‘ὅθι φασὶ Τυφωέως ἔμμεναι εὐνάς’.])