ἠλάσκω
Word
Validation
Word-form
Word-lemma
Etymon-lemma
Transliteration (Word)
English translation (word)
Transliteration (Etymon)
English translation (etymon)
Century
Reference
Edition
Source
Ref.
Ed.
Quotation
ἠλασκάζω· ἀλῶ καὶ τὸ παθητικὸν ἀλῶμαι, <ἐξ οὗ> ἀλάσκω γίνεται παράγωγον, ὡς τὸ βῶ βάσκω. καὶ ἕτερον γίνεται παράγωγον ἀπὸ τοῦ ἀλάσκω ἀλασκάζω, ὡς ἀκούω ἀκουάζω, ῥίπτω ῥιπτάζω. τὸ δὲ ἀλασκάζω Ἰωνικῇ τροπῇ τοῦ α εἰς η ἠλασκάζω (Theodoridis' text; Sturz' text for Orion does not have the ἐξ οὗ)
Translation (En)
ēlaskazō "to wander": alô, and the passive alômai "to wander", from which is derived *alaskō, as in *bô baskō "to walk". And another derivative from *alaskō, *alaskazō, as akouō akouazō "to hear", rhiptō, rhiptazō "to throw". And alaskazō, by the Ionic change of /a/ to /ē/, <becomes> ēlaskazō
Parallels
Apollonius Soph., Lexicon homericum, p. 83 (ἠλάσκουσαι περὶ τὸν αὐτὸν ἡγούμενοι τόπον. ἀπὸ τούτου καὶ τὸ ἠλασκάζει); Epimerismi homerici ordine alphabetico traditi, beta 11 (βασκέμεν καὶ ἐπιβασκέμεν (Β 234): ῥήματα ἀπαρεμφάτου ἐνεστῶτος. καὶ οἱ Δωριεῖς τὰ εἰς ειν ἀπαρέμφατα διὰ τοῦ εμεν προφέρουσι. γίνεται δὲ ἐκ τοῦ βῶ βάσκω, ἐπειδὴ τὰ ῥήματα τῆς δευτέρας συζυγίας διὰ τοῦ ασκω γίνεται, οἷον γενειῶ γενειάσκω, ἀλῶ ἀλάσκω καὶ κατὰ παραγωγὴν ἀλασκάζω καὶ τροπῇ ἠλασκάζων (Σ 281)); Etym. Genuinum (ἠλασκάζω καὶ ἠλάσκω· ... ἔστιν ἀλῶ, ὃ σημαίνει τὸ πλανῶ· ἐκ τούτου γίνεται ἀλάσκω, ὡς γηρῶ γηράσκω, καὶ ἠλάσκω κατὰ τροπήν, ὡς ἀλέκτωρ ἠλέκτωρ, ἀπεδανὸς ἠπεδανός. ἐκ δὲ τοῦ ἠλάσκω ἠλασκάζω, ὡς ῥίπτω ῥιπτάζω); Etym. Gudianum, eta, p. 263 (γίνεται δὲ ἐκ τοῦ βῶ βάσκω, [καὶ] ἐπειδὴ τὰ ῥήματα τῆς δευτέρας συζυγίας διὰ τοῦ ασκω γίνεται, οἷον· γενειῶ γενειάσκω, ἀλῶ ἀλάσκω καὶ κατὰ παραγωγὴν ἀλασκάζω καὶ τροπῇ <Σ 281> „ἠλασκάζων“); ibid., eta, p. 239 (Ἠλασκάζω, παρὰ τὸ ἀλῶ ἀλασκάζω καὶ ἠλασκάζω. σημαίνει δὲ τὸ διατρίβω καὶ πλανῶμαι); Etym. Magnum, Kallierges, p. 424–425 (Ἠλάσκω: Σημαίνει τὸ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ τόπου εἰλεῖσθαι· καὶ ἠλασκάζω ἐκ τοῦ ἠλάσκω, ὡς ῥίπτω ῥιπτάζω); Etym. Symeonis, vol. 1, p. 402 (βασκέμεν (Β 234 ἐπιβασκέμεν)· ῥῆμα ἀπαρέμφατον. καὶ οἱ Δωριεῖς τὰ εἰς ειν ἀπαρέμφατα διὰ τοῦ εμεν προφέρουσι <οἷον τύπτειν τύπτεν τυπτέμεν, βάσκειν βάσκεν βασκέμεν καὶ ἕτερα>. γίνεται δὲ ἐκ τοῦ βῶ βάσκω, καὶ ἐπειδὴ τὰ ῥήματα τῆς δευτέρας συζυγίας <τῶν περισπωμένων> διὰ τοῦ ασκω γίνονται, οἷον γενειῶ γενειάσκω, <γοῶ γοάσκω,> ἀλῶ ἀλάσκω καὶ κατὰ παραγωγὴν ἀλασκάζω, (Σ 281) ’†ἠλάσκαζον‘, <βοῶ βοάσκω, οὕτως βῶ βάσκω>); ibid., p. 190 (βασκέμεν: ῥήματα ἀπαρεμφάτου ἐνεστῶτος. καὶ οἱ Δωριεῖς τὰ εἰς ειν ἀπαρέμφατα διὰ τοῦ εμεν προφέρουσι. γίνεται δὲ ἐκ τοῦ βῶ βάσκω, ἐπειδὴ τὰ ῥήματα τῆς δευτέρας συζυγίας διὰ τοῦ ασκω γίνεται, οἷον γενειῶ γενειάσκω, ἀλῶ ἀλάσκω· καὶ κατὰ παραγωγὴν, ἀλασκάζω, ἠλάσκαζον); Ps.-Zonaras, Lexicon, eta, p. 987 (Ἠλασκάζων. πλανώμενος· περιερχόμενος. καὶ ἠλασκάζω καὶ ἠλάσκω τὸ περὶ αὐτὸ πλανᾶσθαι καὶ διατρίβειν. [ἔστιν ἀλῶ τὸ πλανῶ. παρὰ τούτου ἀλάσκω, ὡς γηρῶ γηράσκω, καὶ ἠλάσκω, ὡς ἀλέκτωρ ἠλέκτωρ, ἀπεδανὸς ἠδανός. ἐκ δὲ τοῦ ἠλάσκω ἠλασκάζω, ὡς ῥίπτω ῥιπτάζω. ‘αἵ τε κατὰ σταθμὸν ποιμνήϊον ἠλάσκουσι’. καί· ‘—ἐμὸν μένος ἠλάσκουσι’.]); Geneva Schol. Il. 14.257 ([ῥιπτάζων] ἀπὸ τοῦ ῥίπτω, ὡς ἠλασκάζω, ἀλυσκάζω)
Comment
Correct derivational etymology: For the etymologies relating directly ἠλασκάζω to ἀλάομαι, the etymon of ἠλάσκω, see ἠλάσκω / ἀλάομαι