bT Schol. Il. 15.225b (ἐνέρτεροι: νέρτεροι, T πρὸς σύγκρισιν τῶν ἐν τῇ ἔρᾳ διαγόντων μετὰ Ἀϊδωνέως· ἄναξ γοῦν ἐνέρων Ἀϊδωνεύς. b(BCE3E4)T ἔστιν οὖν ἐνερώτερος ἐνέρτερος κατὰ συγκοπὴν καὶ ἀποβολῇ νέρτερος. b(BCE3)T); Photius, Lexicon, epsilon 894 (ἐνέροις· νεκροῖς· ἀπὸ τοῦ ἐν ἔρᾳ κεῖσθαι); Suda, epsilon 1259 (Ἐνέροις: νεκροῖς. ἀπὸ τοῦ ἐν τῇ ἔρᾳ κεῖσθαι); Ps.-Zonaras, Lexicon, epsilon, p. 717 (idem); Epimerismi homerici ordine alphabetico traditi,epsilon 44 (ἔνερθεν: ὑποκάτωθεν. τὸ ὑπένερθεν (Β 150) δύο μέρη λόγου· ὑπό πρόθεσις, ἔνερθεν ἐπίρρημα τοπικόν. ἐκ τοῦ ἔνερος, ὃ σημαίνει τὸν νεκρόν· Ὅμηρος ‘ἄναξ ἐνέρων’ (Υ 61). ἐξ αὐτοῦ ἐνερόθεν καὶ συγκοπῇ ἔνερθεν. ἢ παρὰ τὸ ἔρα, ὃ σημαίνει τὴν γῆν· ἔρα ἔρεθεν καὶ ἔνερθεν κατὰ τροπὴν τοῦ ρ εἰς ν); Etym. Gudianum, epsilon, p. 472 (idem); Etym. Gudianum, epsilon, p. 473 (Ἔνεροι· οἱ νεκροί· παρὰ τὸ ἐν τῇ ἔρᾳ κεῖσθαι, ἤγουν τῇ γῇ. καὶ εἰς τὸ Ἔνερθεν); ibid., p. 473 (Ἐνερόχρωτες <Agath. Hist. 2, 23>· νεκρόχρωτες, νεκροῦ χροιὰν ἔχοντες· ἔνεροι γὰρ οἱ νεκροί, οἱ ἐν τῇ ἔρᾳ ὄντες, τουτέστι τῇ γῇ); Etym. Gudianum Additamenta, epsilon, p. 472 (⟦Ἔ⟧νεροι· ⟦οἱ ν⟧εκροί· ⟦παρὰ⟧ τὴν ἔραν, ἥ ἐστι γῆ· ἔν⟦θεν⟧ τὸ πί⟦πτω⟧ ἔραζε); ibid., epsilon, p. 524 (Ἐριπεῖν· τὸ ἐπὶ τῆς ἔρας πεσεῖν. ταύτῃ δὲ καὶ ἐρίπια λέγεται καὶ ἤρια τὰ τῆς γῆς χώματα, καὶ ὁ <Ο 188> „Ἀΐδης ἐνέροισιν ἀνάσσων“ <ἤγουν κρατῶν> τῶν ἐν τῇ ἔρᾳ νεκρῶν.); Eustathius, Comm. Il., vol. 3, p. 721 (Τὸ δὲ «ἐνέροις ἀνάσσων» ἐτυμολογίαν ὑπολαλεῖ τοῦ Ἀΐδου, ὃς ἀήρ ἐστιν ἀϊδής, ὅ ἐστιν ἀφανής. οὗ ἐνδεικτικὸν τὸ «ἐνέροις ἀνάσσων», ὃ δηλοῖ τοὺς ὑπὸ ἔραν, ὅ ἐστι γῆν, ἐξ οὗ τὸ νέρτερον κατὰ ἔλλειψιν τοῦ ε); Etym. Magnum, Kallierges, p.340 (Ἔνερθεν: Ὑπένερθεν· δύο μέρη λόγου· ὑπὸ, πρόθεσις· ἔνερθεν, ἐπίρρημα τοπικόν. Γίνεται ἐκ τοῦ ἔνερος ἐνέρου, ὃ σημαίνει τὸν νεκρόν. Ἐξ αὐτοῦ ἐνέροθεν· καὶ συγκοπῇ, ἔνερθεν· ἢ παρὰ τὸ ἔρα ἔρερθεν καὶ ἔνερθεν· (σημαίνει δὲ τὸ ὑποκάτωθεν·) καὶ κατὰ ἀφαίρεσιν τοῦ ε, νέρθεν); ibid., p. 340 (Ἔνεροι: Οἱ νεκροί· ἀπὸ τοῦ ἐν τῇ ἔρᾳ κεῖσθαι, ὅ ἐστιν ἐν τῇ γῇ· (ὅθεν καὶ πίπτειν ἔραζε·) τουτέστιν ἐν τῇ γῇ ὄντες); Etym. Symeonis, epsilon 421 (Ἔνεροι· οἱ νεκροί· παρὰ τὴν ἔραν ὁ ἔστι τὴν γῆν· ὅθεν τό· ‘πῖπτεν ἔραζε’· ἢ παρὰ τὸ τῇ ἔρᾳ κεῖσθαι· ‘ἐνέροισιν ἀνάσσων’); Geneva Schol. Il. 15.188 ([ἐνέροισιν] τοῖς ὑπὸ γῆν νεκροῖς· ἔρα γὰρ ἡ γῆ); Scholia in Platonem (vetera), Resp. 387c (ἐνέρους· νεκρούς, ἀπὸ τοῦ ἐν τῇ ἔρᾳ, ὅ ἐστι γῇ, κεῖσθαι); Lexicon αἱμωδεῖν, epsilon 10 (ἐνερόχρωτες (Agath. Histt. 2,23,6): νεκρόχρωτες, νεκροῦ χροιὰν ἔχοντες· ἔνεροι γὰρ οἱ νεκροί, οἱ ἐν τῇ ἔρᾳ ὄντες, τουτέστιν ἐν τῇ γῇ· ἔνθεν καὶ τὸ πίπτειν ἔραζε (cf. Hom. Μ 156 al.), τουτέστιν εἰς τὴν γῆν)