Meletius, De natura hominis, p. 8 (νηδὺς μὲν, ὅτι μεθ’ ἡδύτητος ἐνεργεῖ· ἢ ἀπὸ τοῦ νενῆσθαι, ὅ ἐστι σεσωρεῦσθαι, καὶ πεπληρῶσθαι τραχύτητος); Leo Medicus, De natura hominum synopsis 1 (νηδύς, ὅτι μεθ’ ἡδύτητος ἐνεργεῖ· ἢ ἐκ τοῦ διανεν[εμ]ῆσθαι, ὅ ἐστι σεσωρεῦσθαι καὶ πεπληρῶσθαι); Epimerismi homerici ordine alphabetico traditi, nu 40 (νήσαντες (e. g., Eur. H. F. 243 vel Ar. Lys. 269): σωρεύσαντες· νῶ γὰρ τὸ σωρεύω, οὗ ὁ μέλλων νήσω, ἐξ οὗ καὶ νηδύς, ἡ γαστήρ, παρὰ τὸ σεσωρεῦσθαι καὶ πεπληρῶσθαι εἰς αὐτὴν τὰ βρώματα); ibid., nu 1 (τὸ ⸤νηδύς παρὰ τὸ⸥ νῶ, τὸ σωρεύω. […] τὴν βαθεῖαν γὰρ σημαίνει τὸ νηδύς· παρ⸤ὰ⸥ γὰρ τὸ σεσωρεῦσθαι ἐν αὐτῇ τὰ βρώματα); Etym. Gudianum, nu, p.  407 (idem); Suda, nu 527 (Νῶ: ῥῆμα. οὗ αἱ κινήσεις χρησταί. νῶ, τὸ σωρεύω· ἐξ οὗ νῆσαι, τὸ σωρεῦσαι. καὶ νηδύς, εἰς ἣν αἱ τροφαὶ σωρεύονται); Etym. Gudianum, nu, p. 407 (Νηδὺς, ἡ γαστὴρ, παρὰ τὸ νάειν· ἢ παρὰ τὸ νῶ τὸ σωρεύω· ἢ ἀπὸ τοῦ νάω τὸ ῥέω, διὰ τὸ ἐν αὐτῷ σεσωρεῦσθαι τὸ ἔμβρυον. | Νηδὺς, ἡ γαστὴρ, ἀπὸ τοῦ διανενῆσθαι τὰ τῆς τροφῆς, ὃ ἔστιν σεσωρεῦσθαι καὶ πεπληρῶσθαι· ἢ ὅτι ἐπάρδευσις τοῦ σώματος τῆς τροφῆς· ἀπὸ γὰρ τούτου γίνεται· νάειν γὰρ τὸ ῥεῖν); Etym. Magnum, Kallierges, p. 603 (Νηδύς: Ἡ γαστήρ. Ἀπὸ τοῦ νῶ νήσω, τὸ σωρεύω, νηδὺς, εἰς ἣν σωρεύονται αἱ τροφαί. Ἢ οὖν ἀπὸ τοῦ διανενῆσθαι τὰ τῆς τροφῆς ἐν αὐτῇ, ὅ ἐστι σεσωρεῦσθαι τὰ βρώματα· ἢ ἀπὸ τοῦ νάειν, ὅ ἐστι ῥεῖν· ἡ γὰρ ἐπάρδευσις τῷ σώματι τῆς τροφῆς ἀπὸ ταύτης γίνεται); ibid., p. 604-605 (Νήσαντες: Σωρεύσαντες· ἐκ τοῦ νῶ νήσω, τὸ σωρεύω, ἐξ οὗ καὶ νηδύς); Ps.-Zonaras, Lexicon, nu, p. 1398 (Νηδύς. ἡ γαστήρ. ἀπὸ τοῦ διανενῆσθαι, ὅ ἐστι σεσωρεῦσθαι καὶ πεπληρῶσθαι); Scholia in Oppianum, Hal. 2.216 (νηήσεται· σωρευθῇ, συναχθῇ, ἀπὸ τοῦ νῶ νήσω τὸ σωρεύω, ἀφ’ οὗ καὶ νηδὺς ἡ γαστήρ); Lexicon αἱμωδεῖν,nu 2 (νήσαντες (Agath. 1,10,6): σωρεύσαντες· ἐκ τοῦ νῶ, τὸ σωρεύω, ὁ μέλλων νήσω, ἐξ οὗ καὶ νηδύς, ἡ γαστήρ, παρὰ τὸ νενῆσθαι καὶ σεσωρεῦσθαι καὶ πεπληρῶσθαι εἰς αὐτὴν τὰ βρώματα)