Apollonius Dysc., ibid., p. 152 (βαρύνεται, αἶψα, αὐτίκα, ὄφρα, ῥίμφα, μάλα, μέσφα, καὶ ὅσα παρ’ ἐνεστῶτας τῶν ῥημάτων ἀποτελεῖται, ἠρεμῶ ἠρέμα, μίγω μίγα, ἀντῶ ἄντα, μινύθω μίνυθα); ibid., p. 160 (ὡς γὰρ τῷ ἠρεμῶ τὸ ἠρέμα παράκειται, τῷ σιγῶ τὸ σῖγα, ἀντῶ ἄντα, <οὕτως> ἀτρεμῶ ἀτρέμα καὶ ἀτρέμας); Herodian, De prosodia catholica, Lentz III/1, p. 490 (καὶ τὸ ἠρέμα παροξύνεται, ἐπίρρημα ὄν, δέον προπαροξύνεσθαι ὡς τὸ ἥσυχα, πλὴν εἰ μὴ παρὰ τὸ ἠρεμῶ γέγονεν ὡς ἀτρεμῶ ἀτρέμα, σιγῶ σῖγα, ἀντῶ ἄντα); Peri pathôn, Lentz III/2, 1, p. 247, ap. Etym. Magnum; Etym. Genuinum, alpha 933 (Ἄντα· ὥσπερ ἀπὸ τοῦ ὠκέα γίνεται ὦκα καὶ κράτεα κράτα καὶ καθ’ ὑπέρθεσιν κάρτα, καὶ σάφεα σάφα, οἷον β 31· ‘σάφα εἰπέ’, οὕτως οὖν καὶ ἀντία ἄντα, οἷον Γ 425· ‘ἀντί’ Ἀλεξάνδροιο θεά’. ἢ παρὰ τὸ ἀντῶ ἄντα, ὡς ἠρεμῶ ἠρέμα καὶ σιγῶ σίγα. Ἡρωδιανὸς ἐν τοῖς Περὶ παθῶν); Etym. Gudianum Additamenta, alpha, p. 229 (Ἀτρέμας· πλεονασμὸς τοῦ ς ἐστίν· ὡς γὰρ σιγῶ σῖγα, ἀντῶ ἄντα, οὕτως καὶ παρὰ τὸ ἀτρεμῶ ἀτρέμα); Etym. Magnum, Kallierges, p. 111 (Καὶ ὥσπερ ἀπὸ τοῦ ὠκέα γίνεται ὦκα, κράτεα κράτα, καὶ ὑπερθέσει κάρτα, καὶ σάφεα, σάφα· οὕτως οὖν καὶ ἀντία, οἷον, ‘Ἀντί’ Ἀλεξάνδροιο’. Κατὰ συγκοπὴν, ἄντα. Ἢ παρὰ τὸ ἀντῶ, ἄντα, ὡς σιγῶ, σίγα, καὶ ἠρεμῶ, ἠρέμα. Ἡρωδιανός); Etym. Symeonis, vol. 1, p. 288 (ἀτρέμας (Β 200)· παρὰ τὸ τρέμω τρεμῶ γίνεται ἀτρεμῶ <καὶ ἀτρέμα>, ὡς σιγῶ σῖγα καὶ ἀντῶ ἄντα, <καὶ> πλεονασμῷ τοῦ ς ἀτρέμας)