ibid., sigma 30 (τὰ εἰς ναι λήγοντα ἀπαρέμφατα⸥ εἰώθασιν ἀντιπαρακεῖσθαι ὀνόμασιν εἰς ρος, ⸤οἷον μιᾶναι μιαρός, λιπᾶναι⸥ λιπαρός, οὕτως οὖν στιβῆναι καὶ Δωρικῶς ⸤τρέπεται τὸ η εἰς α στιβάναι καὶ ἐξ αὐτοῦ στιβαρός); Etym. Gudianum, sigma, p. 511-512 (τοῖς εἰς ναι λήγουσιν ἀπαρεμφάτοις εἰώθασιν ἀντιπαρακεῖσθαι ὀνόματα εἰς ρος, οἷον, μιάναι μιαρὸς, λιπάναι λιπαρὸς, οὕτως οὖν στιβῆναι, καὶ Δωρικῶς τρέπεται τὸ ἦτα εἰς α, στιβᾶναι, καὶ ἐξ αὐτοῦ στιβαρός) ; ibid., lambda, p. 371 (Λιπαρῇσιν, ἀπὸ τοῦ λιπαίνω γίνεται λιπαρός· τὰ γὰρ εἰς ναι ἀπαρέμφατα ποιοῦσιν εἰς ρος ὀνόματα ἰσοσύλλαβα τοῖς ῥήμασι, καὶ ἢ τῷ α παραλήγει ἢ τῷ ε. μιάναι μιαρὸς, χλιάναι χλιαρὸς, θλιβῆναι θλιβερὸς, στυγῆναι στυγερὸς, μυσάναι μυσαρὸς, τακῆναι τακερὸς, λιπάναι λιπαρός); Etym. Magnum, Kallierges, p. 566 (λιπαίνω… Ἀπὸ δὲ τοῦ λιπάναι, γίνεται λιπαρός. Τὰ γὰρ εἰς ΝΑΙ ἀπαρέμφατα ποιοῦσιν εἰς ΡΟΣ ὀνόματα ἰσοσύλλαβα τοῖς ῥήμασι· καὶ ἢ τῷ α παραλήγεται, ἢ τῷ ε· μιάναι, μιαρός· μυσάναι, μυσαρός· χλιάναι, χλιαρός· θλιβῆναι, θλιβερός· στυγῆναι στυγερός· τακῆναι, τακερός); ibid., p. 812 (Χλιαρός: Παρὰ τὸ χλιαίνω); ibid., p. 274 (Παρὰ τὸ διαίνω, τὸ ὑγραίνω, γίνεται διαρὸς, ὡς μιαίνω, μιαρός· λιπαίνω, λιπαρός· καὶ τροπῇ, διερός)