Philoxenus, fr. *257 (μασχάλη· παρὰ τὸ σχῶ σχήσω σχήλη, ὡς στήσω στήλη, καὶ μεταθέσει τοῦ η εἰς α σχάλη, καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν τῆς μα συλλαβῆς μασχάλη· ἡ λίαν κατέχουσα ἅτινα ἂν σχῇ); ibid., fr. 601 (στρέβλη· παρὰ τὸ στρέφω, ὁ μέλλων στρέψω, στρέβλη, ὡς στήσω στήλη. οὕτως Φιλόξενος); Etym. Gudianum, mu, p. 381 (Μασχάλη παρὰ τὸ εἰς μαστὸν χαλᾶσθαι· ἢ παρὰ τὸ σχῶ σχήσω, σχήλη, ὡς στήσω στήλη, καὶ μεταθέσει τοῦ α εἰς η σχάλη, καὶ πλεονασμῷ τῆς μα συλλαβῆς μασχάλη, ἡ λίαν κατέχουσα, ἅτινα ἂν σχῆ); Eustathius, Comm. Il. vol. 3, p. 213 (Στήλη δὲ κυρίως ἡ ἐκ λίθου ὡς ἀπὸ τοῦ στῶ στήσω καὶ τοῦ λᾶς ὁ λίθος, ὁ ἐκ λίθου δηλαδὴ ἀνεστηκὼς ἀνδριάς); Etym. Magnum, Kallierges, p. *574 (Μασχάλη: [...] Ἢ ἐκ τοῦ σχῶ σχήσω σχήλη, ὡς στήσω στήλη, καὶ μεταθέσει τοῦ η εἰς α σχάλη, καὶ κατὰ μετάπλασιν τῆς ΜΑ συλλαβῆς μασχάλη); ibid., p. 727 (Στήλη: Παρὰ τὸ στῶ, στήσω· σημαίνει δὲ τὸν ἐν τῇ κεφαλῇ κείμενον τοῦ τεθνεῶτος λίθον· ἐξ οὗ καὶ στηλίτης, καὶ στηλιτεύω, τὸ θριαμβεύω, ὡς πολίτης πολιτεύω. Παρὰ τὸ στῶ στήσω γίνεται καὶ στήμων. Τὸ δὲ στῶ σημαίνει ὑπομένω, Ἰλιάδος λʹ. Ἀλλ’ ἄγε δὴ στέωμεν καὶ ἀλεξώμεσθα μένοντες); Ps.-Zonaras, Lexicon, sigma, p. 1675 (Στρέβλη. παρὰ τὸ στρέφω, στρέψω, στρέβλη. ὡς στήσω, στήλη. καὶ στρεβλὸν τὸ στραβόν. οὕτως Εὔπολις)