Herodian, Περὶ παθῶν, Gr. Gr. 3.2, p. 332 (τὸ δὲ κληδών οὐκ ἔχει τὸ ι, ἐπειδὴ οὐκ ἔστιν ἀπὸ τοῦ κληΐζω, ἀλλὰ ἀπὸ τοῦ κλῶ τοῦ σημαίνοντος τὸ καλῶ γέγονε κλήσω καὶ κληδών); Herodian, Περὶ ὀρθογραφίας, Gr. Gr. 3.2, p. 535 (κλῄζω σὺν τῷ ι γράφεται. ἀπὸ γὰρ τοῦ κλέος κλεΐζω καὶ κληΐζω καὶ κλῄζω. —τὸ δὲ κληδών οὐκ ἔχει τὸ ι, ἐπειδὴ οὐκ ἔστιν ἀπὸ τοῦ κληΐζω, ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ κλῶ τοῦ σημαίνοντος τὸ καλῶ γέγονε κλήσω καὶ κληδών); Etym. Gudianum, kappa, p. 326 (Κληδὼν, θεῖα φήμη, [...] ἢ ἀπὸ τοῦ καλῶ κλῶ, κληδὼν ἐξ οὗ καὶ κλῆσις.); Michael Glycas, Annales siue βίβλος χρονική, p. 364 (εἰ καί τινες ἕτεροι κληδόνα λέγουσι τὴν διά τινων ἐπῳδῶν ὁλκὴν τῶν δαιμόνων καὶ καταφοράν· ἐφ’ ᾧ καὶ κληδὼν ἐτυμολογεῖται παρ’ αὐτοῖς παρὰ τὸ κλῶ τὸ καλῶ); Etym. Magnum, Kallierges, p. 519 (Κλήδην καλοῦντας: Κηρύσσοντας. Ἀπὸ τοῦ καλῶ κλῶ κλήσω κλήδην· ἐξ οὗ καὶ κληδὼν καὶ κλῆσις); Ps.-Zonaras, Lexicon, kappa, p. 1218 (Κληδόνος. μαντείας ἢ φήμης. [...] .— ἀπὸ τοῦ καλῶ, κλῶ, κληδὼν, ἐξ οὗ καὶ κλῆσις ἡ κάλεσις); Schol. Od. α 283e2 Pontani (κληδόνα, φήμην. ἀπὸ τοῦ κλῶ τὸ καλῶ)