Etym. Gudianum, alpha, p. 13 (Ἐς μισ<γ>άγκειαν <Δ 453>· ... παρὰ τὸ μίσγω καὶ τὸ ἄγκος, ὃ σημαίνει τὸ κοῖλον καὶ βαθύ. τὸ δὲ ἄγκος γίνεται ἐκ τοῦ κέω, ὃ σημαίνει τὸ κεῖμαι, καὶ κατὰ συναλ<ο>ιφὴν γίνεται κῶ. ἐξ αὐτοῦ ὄνομα μονοσύλλαβον γίνεται κός, καὶ μετὰ τοῦ ἐπιτατικοῦ α πλεονασμῷ τοῦ γ ἄγκος, τὸ πάνυ κοῖλον καὶ βαθύ. ἐκ τούτου ἀγκεία καὶ μισ<γ>άγκεια); ibid., epsilon, p. 537 (Ἄγκος· ὁ κοῖλος τόπος τ⸤ῆς γῆς· παρὰ τὸ κέω, <ἐξ> οὗ κατὰ συναλοιφὴν κῶ⸥ δηλοῦν τὸ κεῖσθαι· [ἄγκος οὖν ἐν ᾧ ἔστι ⸤συνάγεσθαί τι καὶ κεῖσθαι⸥]); Etym. Magnum, Kallierges, p. 10 (Ἄγκη : Tὰ τῶν ὀρῶν κοιλώματα [...] Ἢ παρὰ τὸ κέω κῶ, τὸ δηλοῦν τὸ κεῖσθαι, γέγονεν ἄγκος, [ἐν ᾧ ἐστὶ συνάγεσθαί τε καὶ κεῖσθαι]); ibid., Kallierges, p. 588 (Μισγάγκεια: Παρὰ τὸ μίσγω καὶ τὸ ἄγκος γίνεται ἄγκεια καὶ μισγάγκεια. Ἔστι δὲ τόπος κοῖλος, εἰς ὃν καταφερόμενα τὰ ὕδατα ἐκ τῶν ὀρῶν μίσγονται. Ἐκ τοῦ δὲ κέω, τὸ κεῖμαι, ὃ γίνεται κατὰ συναλοιφὴν κῶ, γίνεται ὄνομα μονοσύλλαβον ΚΟΣ, καὶ μετὰ τοῦ ἐπιτατικοῦ α, πλεονασμῷ τοῦ γ, γίνεται ἄγκος, τὸ πάνυ κοῖλον καὶ βαθύ); Etym. Symeonis, vol. 1 p. 40 (ἄγκη (Σ 321 ...)· τὰ τῶν ὀρῶν κοιλώματα [...] ἢ παρὰ τὸ κέω κῶ, τὸ δηλοῦν τὸ κεῖσθαι, γέγονεν ἄγκος, ἐν ᾧ ἐστι συνάγεσθαί τε καὶ κεῖσθαι Z30. Et. gen. p. 40, 1.)