ἵημι
Word
Validation
Word-form
Word-lemma
Etymon-lemma
Transliteration (Word)
English translation (word)
Transliteration (Etymon)
English translation (etymon)
Century
Reference
Edition
Source
Ref.
Ed.
Quotation
Ἰάλεμος· ... γέγονε δὲ ἀμφότερα οὕτως. ἔστιν ἵημι, ἐκ τούτου γίνεται ἴηος, ἐκ τοῦ ἴηος γίνεται ἰήεμος διὰ τοῦ ε κατὰ τὴν παραλήγουσαν· εἶτα κατὰ τροπὴν τοῦ η εἰς α ἰάεμος καὶ πλεονασμῷ τοῦ λ ἰάλεμος ἐπὶ τοῦ θρήνου. καὶ ἰηλεμίσαι ἐπὶ τοῦ θρηνῆσαι, ὡς παρὰ Καλλιμάχῳ (fr. 383, 16 Pf.), οἷον „εἰδυῖαι φάλιον ταῦρον ἰηλεμίσαι“. οὕτως Φιλόξενος Περὶ μονοσυλλάβων, ὥς φησιν Ὠρίων.
Translation (En)
Ialemos "lament": [...] both are formed this way. There is hiēmi "to send", from which is made *iēos, from iēos is made *iēemos with /e/ in the penultimate syllable; then, by changing /ē/ into /a/ it becomes *iaemos, and by adding /l/ ialemos, referring to a lament. And iēlemisai equates to "to lament", as in Callimachus (fr. 383, 16 Pf.), "eiduiai phalion tauron iēlemisai" ["knowing how to mourn for the bull with a white spot"]. That is what Philoxenus says in the On monosyllabic verbs, as told by Orion.
Other translation(s)
Ialemos « lamentation » : ... les deux sont formés ainsi. Il existe hiēmi « envoyer », duquel est dérivé iēos, à partir de iēos est formé *iēemos avec un /e/ à la pénultième syllabe ; ensuite, avec changement de /ē/ en /a/ on obtient *iaemos, et par ajout d’un /l/ ialemos qui se rapporte à la lamentation. Et iēlemisai correspond à « se lamenter », comme chez Callimaque (fr. 383, 16 Pf.), « eiduiai phalion tauron iēlemisai » [« sachant comment se lamenter sur le taureau tacheté de blanc »]. Voilà ce qu’écrit Philoxène dans le Des verbes monosyllabiques, comme rapporté par Orion.
Parallels
Herodian, Περὶ παθῶν, Gr. Gr. vol. 3.2, p. 236 (ἰάλεμος: ἔστιν ἵημι τὸ πέμπω, ἐκ τούτου γίνεται ἴημος, τροπῇ τοῦ η εἰς ε ἴεμος καὶ πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς ἰάλεμος καὶ ἰαλεμῆσαι ἐπὶ τοῦ θρηνῆσαι. οὕτως Ἡρωδιανός); Etym. Gudianum, iota, p. 269 (Ἰάλεμος,...ἔστιν ἵημι τὸ πέμπω, ἐκ τούτου γίνεται ἴημος, τροπῇ τοῦ η εἰς ε ἴεμος, καὶ πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς ἰάλεμος. καὶ ἰηλεμῆσαι ἐπὶ τοῦ θρηνῆσαι. οὕτως Ἡρωδιανός. ἐν ἄλλοις δὲ εὗρον ἐγὼ τὸ ἰάλεμος ἐπὶ τοῦ θρήνου λεγόμενον, παρὰ τὸ ἐπὶ τοῖς ὀλωλόσιν ἰανὸν φέρειν); Etym. Magnum, Kallierges, p. 463 (Ἰάλεμος: Σημαίνει τὸν θρῆνον. Ἔστι γὰρ εἶδος θρήνου. Ὅτε μὲν ἐπὶ τοῦ Ἀπόλλωνος λέγεται, δασύνεται, [ἀπὸ τῆς] ἱήσεως (ὅ ἐστιν ἀφέσεως) τῶν βελῶν· ἐπὶ δὲ τοῦ θρήνου, ψιλοῦται. Γεγόνασι δὲ ἀμφότερα οὕτως. Ἔστιν ἵημι, τὸ πέμπω. Ἐκ τούτου γίνεται ἴηος· εἶτα ἰήεμος διὰ τοῦ ε κατὰ τὴν παραλήγουσαν· τροπῇ τοῦ η εἰς α, καὶ πλεονασμῷ τοῦ λ, ἰάλεμος, ἐπὶ τοῦ θρήνου. Ἢ ἐκ τοῦ ἴηος, κατὰ τροπὴν τοῦ η εἰς ε, γίνεται ἴεμος· καὶ πλεονασμῷ τῆς ΑΛ συλλαβῆς, ἰάλεμος· καὶ ἰαλεμῆσαι, τὸ θρηνῆσαι, ὡς παρὰ Καλλιμάχῳ, Εἰδυῖα φάλιον ταῦρον ἰηλεμίσαι. Οὕτως Φιλόξενος περὶ Μονοσυλλάβων, ὥς φησιν Ὠρίων); Ps.-Zonaras, Lexicon, iota, p. 1078 (Ἰάλεμος. ἦχος. βοή. θρῆνος. [...] [ἔστιν ἴημι, ἐκ τούτου γίνεται ἴηος, ἐκ τοῦ ἴηος γίνεται ἰήεμος διὰ τοῦ ε κατὰ τὴν περίληψιν, εἶτα κατὰ τροπὴν τοῦ η εἰς α ἰάεμος, καὶ πλεονασμῷ τοῦ λ, ἰάλεμος, καὶ ἰηλεμῆσαι)
Comment
Derivational etymology implying series of formal changes. From the root of ἵημι only the initial /I/ is kept.