Choeroboscus, Epimerismi in Psalmos, p. 66 (Τὸ δὲ ὀφρὺς πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ φέρω, φορὺς, καὶ ἐν ὑπερβιβασμῷ ὀφρύς· ἢ παρὰ τὸ ὢψ, ὠπὸς, ὃ σημαίνει τὸν ὀφθαλμὸν, καὶ τοῦ φρουρῶ τὸ φυλάσσω, ὠποφρὺς, καὶ ἐν συγκοπῇ ὀφρὺς, καὶ συστολῇ τοῦ Ω εἰς Ο, ὁ τὴν ὦπα φυλάσσων); Meletius, De natura hominis, p. 69 (ὀφρύες καλοῦνται· ἤτοι ὠποῤῥύες, παρὰ τὸ τοὺς ὦπας φρουρεῖν ἐξ ὄμβρων καὶ ἱδρώτων [here ὠποῤῥύες makes it clear that the etymology is ὤψ + ῥύομαι  and that φρουρεῖν is only a substitute for ῥύομαι, replaced by a more usual synonym, in an elliptic etymology]); Leo Medicus, De natura hominum synopsis 41 (ὀφρύες καλοῦνται· παρὰ τὸ τοὺς ὦπας φρουρεῖν); Joannes Mauropus, Etymologica nominum 166 (ὀφρῦς δ’ ὠπόφρυς, ὄψεως φρουρὰ φίλη); Etym. Gudianum, omicron, p. 444 (Ὀφρῦες λέγονται, ἤτοι ὠπόρυες, παρὰ τὸ φρουρεῖν τὰς ὦπας [elliptic etymology here again]); Etym. Magnum, Kallierges, p. 644 (Ἢ ὠπορύες, ἢ μᾶλλον ὠπόφρυες τινὲς ὄντες, οἱ τοὺς ὦπας ἢ τὴν ὄπα φρουροῦνται ἀπό τε τῶν ὄμβρων καὶ τῶν καταφερομένων ἱδρώτων, ὡς μὴ ἐπ’ αὐτοὺς φέρεσθαι [as for Meletius, the ὠπορύες makes it clear that the etymology is ὤψ + ῥύομαι, but then the compiler added a correction ἢ μᾶλλον ὠπόφρυες designed to have a better match between this form and the explanation by ὄψ + φρουρέω]); Ps.-Zonaras, Lexicon, p. 1489 (Ὀφρύες. ἤτοι ὀποφρύες, οἱ τὴν ὦπα φρουροῦντες, ἀπὸ δὲ τῶν ὄμβρων καὶ τῶν καταφερομένων ἱδρώτων, ὡς μὴ ἐπ’ αὐτοὺς φέρεσθαι. ἢ ὀποφύες τινὲς ὄντες, κατὰ συγκοπὴν καὶ πλεονασμὸν τοῦ ρ).

There may be a hint at this etymology in Galen, De usu partium, Kühn vol. 3, p. 632-633 : ἐβούλετο δ’ ἡ φύσις μήτε τῆς χρείας κωλῦσαί τι μήτε τὴν ἀσφάλειαν διαφθεῖραι, ἐξεῦρεν ἐργάσασθαι μόριον αὐτοῖς ὑψηλόν τε ἅμα καὶ φρουρεῖν ἱκανόν, ἄνωθεν μὲν ὀφρῦς ὑπερθεῖσα, κάτωθεν δὲ τὸ καλούμενον μῆλον ὑψώσασα, τοῖς δ’ ἐντὸς μέρεσι τὴν ῥῖνα παραθεῖσα, τοῖς δ’ ἐκτὸς τὴν τοῦ καλουμένου ζυγώματος ἔκφυσιν.