Herodian, Peri orthographias, Lentz III/2, p. 490 (δειλός: διὰ τῆς ει διφθόγγου· ὥσπερ γὰρ παρὰ τὸν βήσω μέλλοντα γίνεται βηλός, οὕτω καὶ ἀπὸ τοῦ δείδω δείσω σημαῖνον τὸ φοβοῦμαι γίνεται δειλός τῆς ει διφθόγγου ἐκ τοῦ ῥήματος οὔσης); Choeroboscus, De orthographia (epitome), p. 193 (Δειλός: Διὰ τῆς ει διφθόγγου· ὥσπερ γὰρ παρὰ τὸν σχήσω μέλλοντα, τὸν σημαίνοντα τὸ χωρῶ, γίνεται χηλὸς, σημαίνει δὲ τὴν κιβωτόν· καὶ ὥσπερ παρὰ τὸν βήσω μέλλοντα γίνεται βῆλος, ὅ ἐστιν βαθμὸς, οὕτως καὶ ἀπὸ τοῦ δείδω, δείσω, τοῦ σημαίνοντος τὸ φοβοῦμαι, γίνεται δειλός· τῆς ει διφθόγγου ἐκ τοῦ ῥήματος οὔσης); Epimerismi homerici ordine alphabetico traditi, delta 54 (δειλός: παρὰ τὸ δέω, τὸ φοβοῦμαι, πλεονασμῷ τοῦ ι, ὁ μέλλων δείσω, δειλός. ἢ παρὰ τὸ δέος δεειλός καὶ δειλός); Etym. Gudianum Additamenta, delta, p. 339 (Δειλός· διὰ τῆς ει γράφεται. ⟦ὥσπερ⟧ παρὰ τὸν χήσω μέλλοντα, τ⟦ὸν δηλ⟧οῦντα τὸ χωρήσω, ⟦γίνεται χηλός⟧, ὁ κ⟦ι⟧βωτός, ⟦καὶ παρὰ⟧ τὸν χύσω χυλός, καὶ ⟦παρὰ τὸν βή⟧σω βηλός, ὁ ⟦βαθμός⟧, οὕτως καὶ παρὰ τὸν δείσω δειλός διὰ τῆς ει); ibid., p. 339 (Δειλός· ὁ ἀσθενής· παρὰ τὸ δέω, τὸ φοβοῦμαι, δειλός· δέους γάρ ἐστι ποιητικός· καὶ γίνεται ἐκ τοῦ δέελος. σημαίνει δὲ ὁ δειλὸς δύο· τὸν κακὸν καὶ τὸν ἄνανδρον. δειλὸς δὲ κυρίως ὁ δεδιὼς τὰς ἴλας τῶν π⟦ολεμίων⟧ ἤτοι τὰ στίφη); Etym. Magnum, Kallierges, p. 260 (Δείδω: Ἀπὸ τοῦ δέους, δέω καὶ δείω· καὶ κατ’ ἐπένθεσιν τοῦ δ, δείδω. Ὅθεν καὶ δεισιδαίμων, ὁ εὐλαβὴς καὶ δειλὸς περὶ θεούς); ibid., p. 261 (Δειλός: Σημαίνει δύο· τὸν ἀσθενῆ, παρὰ τὸ δέος, δεϊλός· ἢ ὥσπερ ἀπὸ τοῦ βήσω μέλλοντος γίνεται βηλὸς, οὕτως ἀπὸ τοῦ δείδω δείσω, σημαῖνον τὸ φοβοῦμαι, γίνεται δειλός); Etym. Symeonis, delta 91 (Δειλός· ὡς παρὰ τὸ χῶ, χήσω, τὸ χωρῶ· χηλὸς ἡ κιβωτός, οὕτως καὶ δείδω δείσω δειλός· ἢ παρὰ τὸ δέω δέϊλος καὶ δειλός)