D Schol. Il. 5.284 (Κενεῶνα. Τὸν ὑπὸ τῆς πλευρᾶς τόπον. τὸν λαγόνα. Παρὰ τὸ κενὸν αὐτὸν εἶναι ὀστέων); ibid., Il. 5.857 (Κενεών ἐστι τόπος κενὸς ὀστέου. ἡ λαπάρα. ἣ καὶ λαγὼν λέγεται) Orion, Etymologicum, kappa, p. 79 (Κενεών. ὁ κατὰ τὴν λαγόνα τόπος, παρὰ τὸ κενὸν τῶν ὀστέων. καὶ λαπάρα διὰ τοῦτο· λαπάξαι γὰρ τὸ κενῶσαι); Joannes Sardianus, Commentarium in Aphthonii progymnasmata, p. 157 (διὸ καὶ παρ’ Ὁμήρῳ κατὰ τοῦ κενεῶνος πλήττεται, ὅ ἐστι τοῦ ὑπὸ τὴν λαγόνα κενοῦ τόπου καὶ ἀνοστέου); Suda, kappa 1317 (Κενεών: ὁ περὶ τὸν λαγόνα τόπος. κενὸς γάρ ἐστιν ὀστέων); J. Mauropus, Etymologica nominum 240-241 (συμπλεῖ δὲ σπλάγχνα χαῦνα τοῦ κενοῦ μέσον, | ἐξ οὗ κενεών, ἔνθα ταῦτα συννέει); Etym. Gudianum, kappa, p. 314 (Κενεῶνος, τὸ κοῦφον· ἐκ τοῦ κενὸς πλεονασμῷ τοῦ ε κενεός); Eustathius, Comm. Il., vol..1, p. 341 (καὶ ὅτι ἐκ τοῦ κενεός γίνεται ὁ κενεὼν καὶ ὅτι κατὰ τὸ κενός κενεός, οὕτω καὶ θός θεός καὶ ἕτερα πολλά); ibid., vol. 1, p. 666 (Γίνεται δὲ ἡ λαπάρα, δι’ ἧς ὁ κενεὼν δηλοῦται, παρὰ τὸ λάπτω, τὸ ἐκκενῶ, ὡς καὶ ὁ κενεὼν ἐκ τοῦ κενῶ, ὁ λαπαχθεὶς τόπος καὶ κενὸς ὀστῶν); ibid., vol. 2, p. 245 (Καὶ γίνεται λαγὼν μέν, ὡς καὶ ἀλλαχοῦ ἐρρέθη, παρὰ τὸ λήγειν, ἔνθα λήγουσι τὰ ὀστώδη πλευρά, κενεὼν δέ, ὡς κενὸς ὀστῶν, λαπάρα δὲ παρὰ τὸ λάπτειν, ὃ ταὐτόν ἐστι τῷ ἐκκενοῦν, ἀφ’ οὗ καὶ λάφυρα τὰ ἐκ τῶν πολεμίων σκηνῶν καὶ πόλεων ἐκκενούμενα); Etym. Magnum, Kallierges, p. 503 (Κενεών: Ὁ κατὰ τὸν λαγόνα τόπος, ἡ λαπάρα· παρὰ τὸ κενὸς εἶναι ὀστέων· καὶ γὰρ λαπάρα λέγεται διὰ τὸ λελάφθαι (ὅ ἐστι ἐκκενῶσθαι) τὸν τόπον, πρὸς σύγκρισιν τῶν πλευρῶν. Λαπάξαι γὰρ τὸ κενῶσαι); Ps.-Zonaras, Lexicon, kappa, p. 1184 (Κενεών. ἡ λαπάρα. παρὰ τὸ κενεὸν εἶναι ὀστέων); Geneva Schol. Il. 5.284 ([κενεῶνα] κενεὼν ὁ τόπος ὑπὸ τὰ πλευρά. κενεὼν δὲ ἀπὸ κενὸς εἶναι ὀστέων); ibid., Il. 5,857 (κενεῶνα] κενεών ἐστι τόπος κενὸς ὀστέων, ἢ λαπάρα ἢ λαγών (Meliteniotis))