Choeroboscus, De orthographia (epitome), p. 198 (Ἐρινέος: ι· Παρώνυμον γὰρ, διὰ τὸ ἐριστικὸν εἶναι τὸ δένδρον, καὶ πέτραις καὶ λίθοις ἐπαναβλαστάνειν); ibid., p. 199 (= Herodian, De orthographia, Lentz III/2, p. 511) (Ἐρινεός: ι· σημαίνει δὲ τὴν ἀγρίαν συκήν· ἀπὸ γὰρ τοῦ ἐρίζω γέγονεν ἐρινὸς, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ε ἐρινεός· ἐριστικὸν γάρ ἐστι τὸ δένδρον· ἀνέρχεται γὰρ καὶ εἰς τοῖχον, καὶ εἰς ἕκαστον τόπον); Etym. Gudianum, epsilon, p. 523 (Ἐρινεός· σημαίνει τὴν ἀγρίαν συκῆν· ἀπὸ γὰρ τοῦ ἐρίζω γέγονεν ἐρινός, καὶ κατὰ πλεονασμὸν τοῦ ε ἐρινεός. ἐριστικὸν δέ ἐστι τὸ δένδρον· ἀνέρχεται γὰρ καὶ εἰς τοῖχον καὶ εἰς ἕκαστον τόπον, ἔν τε πέτραις καὶ ὕδασι); Etym. Magnum, Kallierges, p. 373 (Ἐρινεός: Ἀγρία συκῆ. Ἐκ τοῦ ἐρίζω, ἐρινὸς, καὶ ἐρινεός· ἐριστικὸν γάρ ἐστι τὸ δένδρον· ἀνέρχεται γὰρ καὶ εἰς τοίχους καὶ εἰς ἕκαστον τόπον); Etym. Symeonis, epsilon 772 (Ἐρινεός· ἀγρία συκῆ· ἐκ τοῦ ἐρίζω ἐρινός καὶ ἐρινεός· ἐριστικὸν γὰρ τὸ φυτόν); Scholia in Nicandri Alexipharmaca 319b (ἐρινεὸς <γὰρ G1X> ἡ συκῆ <παρὰ τὸ ἐρίζειν παντὶ φυτῷ).

The etymology may be implicit in a fragment by Lynceus of Samos (4th c. BC) reported by Athenaeus, Deipnosophistae 3.8 Kaibel (Λυγκεὺς ἐν ἐπιστολαῖς σύγκρισιν ποιούμενος τῶν Ἀθήνησι γινομένων καλλίστων πρὸς τὰ Ῥοδιακά. γράφει δὲ οὕτως. ‘τὰ δὲ ἐρινεὰ τοῖς Λακωνικοῖς ὥστε συκάμινα σύκοις δοκεῖν ἐρίζειν)