Orion, Etymologicum, iota, p. 76 (Ἰνίον. ἀπὸ τοῦ ἐν τῇ καταβάσει τῇ ἀπὸ τῆς κορυφῆς κάτω ἰέναι. ἢ ἀπὸ τοῦ ἐντεῦθεν ἄρχεσθαι τὰς ἴνας, τουτέστι τὰ νεῦρα· ἐπειδή περ ἴεται διὰ τοῦ σώματος); Meletius, De natura hominis, p. 54 (idem); Leo Medicus, De natura hominum synopsis 28 (idem); Joannes Mauropus, Etymologica nominum 198 (Παχεῖαν ἶνα (νεῦρον) ἰνίον τίθει); Etym. Gudianum, iota, p. 279 (Ἰνίον, διὰ τοῦ ι γράφεται. ἰστέον δὲ, ὥσπερ ἀπὸ τοῦ σφὴξ, σφηκὸς γίνεται σφήκιον, σημαίνει δὲ τὴν μικρὰν σφῆκα, οὕτω παρὰ τὸ ἲς ἰνὸς ἰνίον, σημαίνει δὲ τὸ πλατὺ νεῦρον); ibid., p. 290 ( Ἰνίον, ὥσπερ παρὰ τὸ σφὴξ σφηκὸς γίνεται σφηκίον, σημαίνει δὲ τὸν μικρὸν σφῆκα, οὕτω καὶ παρὰ τὸ ἲς ἰνὸς γίνεται ἰνίον. σημαίνει τὸ νεῦρον, τὸ ὂν ὀπίσω τοῦ τραχήλου); Etym. Magnum, Kallierges, p. 470 (Ἴνιον: Ὡς παρὰ τὸ σφὴξ σφηκὸς γίνεται σφηκίον, σημαίνει δὲ τὸν μικρὸν σφῆκα, οὕτω καὶ παρὰ τὸ ἲς ἰνὸς γίνεται ἴνιον· σημαίνει δὲ τὸ νεῦρον τὸ ὂν ὀπίσω τοῦ τραχήλου); Eustathius, Comm. Il., vol. 4, p. 88 (Ἐκ δὲ τοῦ ἶνα εἰπεῖν τὸ ἐξόπισθε κεράων δῆλον ὡς ἐντεῦθεν καὶ τὸ τῆς ἀνθρωπίνης κεφαλῆς ὄπισθεν ἰνίον λέγεται); Ps.-Zonaras, Lexicon, iota, p. 1110 ( Ἰνίον. νεῦρον, ἀπὸ τῆς τοῦ ἐγκεφάλου βάσεως ἐπὶ τὰ πλατέα νεῦρα, ἃ τὴν ἰσχὺν ἡμῶν ἔχειν δοκεῖ. [ὡς παρὰ τὸ σφὴξ, σφηκὸς, σφηκίον, οὕτως καὶ παρὰ τὸ ἲς, ἰνὸς, ἰνίον.]); Geneva Schol. Il. 5.73 (ἰνίον—νευρῶδες εἶναι· ἶνες γὰρ τὰ νεῦρα κέκληται).

The etymology may already be implicit in Apollonius of Rhodes, Arg. 3.762–763 ἀμφί τ’ ἀραιάς || ἶνας καὶ κεφαλῆς ὑπὸ νείατον ἰνίον ἄχρις "and around the thin sinews (inas) and, beneath the lower part of the head, down to the occiput (inion)"