Choeroboscus, Epimerismi in Psalmos, p. 3 (Κηρὸς Κηρ εἴδους τῶν παραγώγων; Παρωνύμου. Πόσα σημαίνει κήρ; Δύο· οὐδετέρως τὴν ψυχήν· καὶ γίνεται παρὰ τὸ δίκην κηροῦ ἀπομάττεσθαι τὰ μαθήματα, ἢ παρὰ τὸ κεκρᾶσθαι αὐτὴν ἐκ ψυχροῦ καὶ θερμοῦ, ἢ παρὰ τὸ καιρίαν δέχεσθαι τὴν πληγὴν, ἢ παρὰ τὸ κέαρ κῆρ· τοῦτο δὲ παρὰ τὸ κῶ τὸ καίω· (τὴν ψυχὴν γὰρ τὸ ἔμφυτον θερμὸν φασὶν εἶναι·)); Epimerismi homerici Il. 1.44c1 (κῆρ: παρὰ τὸ κέαρ, τοῦτο παρὰ τὸ κῶ, κέω, κέαρ. ἢ παρὰ τὴν καῦσιν· τὸ γὰρ ἔμφυτον θερμόν φασι τὴν ψυχήν. ἢ παρὰ τὸ κεκρᾶσθαι αὐτὸ ἐκ τῶν στοιχείων, τουτέστιν ἐκ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ. ἢ ἀπὸ τοῦ ἔαρ, ὅ ἐστι τὸ πνεῦμα. ἢ παρὰ τὸ δίκην κηροῦ ἀπομάττεσθαι τὰ μαθήματα); Etym. Gudianum, kappa, p. 308 (Κέαρ, ἡ ψυχὴ, παρὰ τὸ κεκρᾶσθαι ἐκ ψυχροῦ καὶ θερμοῦ ἐπίσης ἔχοντος); Etym. Magnum, Kallierges, p. 511 (Κῆρ: Περισπωμένως σημαίνει τὴν ψυχὴν, γένους οὐδετέρου· γίνεται παρὰ τὸ κέαρ, ὃ δηλοῖ αὐτὴν τὴν ψυχήν· γίνεται παρὰ τὸ κεκρᾶσθαι ἐκ ψυχροῦ καὶ θερμοῦ ἐπίσης ἔχοντος. Κέκραται δὲ ἐκ τῶν στοιχείων. Κῆρ δὲ, ἀπὸ τοῦ δίκην κηροῦ ἀπομάττεσθαι τὰ μαθήματα· ἢ παρὰ τὸ καιρίαν δέχεσθαι τὴν πληγήν· ἢ παρὰ τὸ καίω. Καὶ τί μετέχει; Τὸ γὰρ ἔμφυτον θερμὸν φασὶν εἶναι τὴν ψυχήν. Παρὰ τὴν καῦσιν· ἢ παρὰ τὸ κῶ, τὸ καίω, κέαρ· καὶ κατὰ συναίρεσιν, κῆρ· ἢ παρὰ τὸ ἔαρ, ὅ ἐστι πνεῦμα. Ἐκ τοῦ κῆρ κηρὸς κηρόθεν καὶ κηρόθι ἐπίρρημα, τὸ ἐκ ψυχῆς); Joannes Tzetzes, Exegesis in Homeri Iliadem 1.45 (κῆρ· ἡ ψυχή, παρὰ τὸ κεκρᾶσθαι ἐκ ψυχροῦ καὶ θερμοῦ, ἢ παρὰ τὸ ἔαρ, ὃ σημαίνει κατά τινας μὲν τὸ αἷμα, κατά τινας δὲ τὸ πνεῦμα, ἔαρ, ἦρ, καὶ κῆρ); Schol. Pindarum (recentiora), O. 1.6 (Διαφέρει ἦτορ καὶ κῆρ· ἦτορ μὲν κατὰ τοὺς δόξαντας τὴν ψυχὴν διαῤῥέουσαν καὶ φθινομένην ἀπὸ τοῦ ἄω τὸ πνέω· οὕτω γὰρ ἐδόξαζον πνεῦμα ταύτην εἶναι· κῆρ δὲ παρὰ τὸ καίω· κατὰ ἑτέρους γὰρ τὸ ζωτικὸν καὶ θερμὸν αἷμα ψυχή); Schol. Aeschylus, Prom. 437c (vetera) (Κέαρ παρὰ τὸ «κεκρᾶσθαι» ἐκ ψυχροῦ καὶ ὑγροῦ, ἢ κατά τινας ἐκ τῶν δʹ στοιχείων. ἢ ἀπὸ τοῦ «καίω», τὸ ἐντόσθιον πῦρ. ἢ παρὰ τὸ «ἔαρ», ὃ σημαίνει κατά τινας μὲν τὸ αἷμα καθ’ ἑτέρους δὲ τὸ πνεῦμα· ἔαρ, ἆρ, καὶ κῆρ)