Orion, Etymologicum (excerpta e cod. Darmstadino 2773), p. 615 (νοῦς, περὶ τὸ νέεσθαι· ὁ πανταχόσε κινούμενος καὶ ἐπὶ πάντα προϊὼν, ὡς Ὅμηρος, ὥστε πτερὸν ἠνόημαι); Damascius, De principiis, vol. 1, p. 181 (ὥστε ὁ νοῦς, ὅτι νεῖται ἐπὶ τὸ ὄν. […] ἀφ’ ἧς καὶ ὁ νοῦς ἐπικέκληται καὶ πρὸ τῆς γνώσεως εἰς τὸ ὂν ἤδη νεόμενός τε καὶ ἐπανιών); Meletius, De natura hominis, p. 21 (νοῦς δὲ παρὰ τὸ νέεσθαι· ὁ πάντοτε κινούμενος, καὶ ἐπὶ παντὸς προϊὼν ἐν ἡμῖν πράγματος· τί γὰρ ὁρμητικώτερον τοῦ νοῦ; καθὼς Ὅμηρος φησὶν, ‘ὡς δ’ ὅταν ἀΐξῃ νοὸς ἀνέρος’· (Il. 15.80.) καὶ ἀλλαχοῦ· ‘ὥστε πτερὸν, ἠὲ νόημα’· (Od. 7.36.)); Leo Medicus, De natura hominum synopsis 9 ( νοῦς λέγεται παρὰ τὸ νέεσθαι, ὁ πάντοτε κινούμενος);  Etym. Gudianum, nu, p. 411 (Νοῦς, παρὰ τὸ νέεσθαι πάντοτε, κινούμενος καὶ ἐπὶ πάντων προϊών· ὃ, τι γὰρ ὁρμητικώτερον νοῦ; Ὅμηρος, οὐδ’ ὅταν ἀΐξη νόος ἄνερος· καὶ ὡσεὶ πτερὸν ἠὲ νόημα); ibid., p. 412 (Νοῦς, παρὰ τὸ νέεσθαι καὶ ὁρμᾷν· τὶ γὰρ κινητικώτερον τοῦ νοός); Joannes Galenus, Allegoriae in Hesiodi Theogoniam, p. 313 (Νηρέα δὲ ὁ λόγος τὸν πρακτικὸν νοῦν ὀνομάζει νῦν, ὃν καὶ ἐκ τοῦ πόντου γεννηθῆναι πρεσβύτατον λέγει, τάχα διὰ τὸ νέεσθαι ῥεῖα, τουτέστι πορεύεσθαι); Scholia in Pindarum, O 1.30 (Νόον. […] Εἴρηται δὲ παρὰ τὸ νέεσθαι τὸ πορεύεσθαι, ὁ πάντοτε ἐν ἡμῖν κινούμενος· οὐδὲν γὰρ νοὸς ὁρμητικώτερον. Καὶ Ὅμηρος (Il. 15.80) ‘Ὡς δ’ ὅτ’ ἂν ἀΐξῃ νόος ἀνέρος’)