βοῦς + κονέω
Word
Validation
Word-form
Word-lemma
Transliteration (Word)
English translation (word)
Transliteration (Etymon)
English translation (etymon)
Century
Source
Ref.
Ed.
Quotation
Βουκόλον, ἤτοι βουκόνον, παρὰ τὸ κονεῖν περὶ τὰς βοῦς, τροπῇ τοῦ κ εἰς λ, ὡς νίτρον λίτρον.
Translation (En)
Boukolon "cowherd", that is, *boukonon, from "to hasten" (koneîn) around the cows (bous), by change of /k/ into /l/, as nitron, litron "sodium carbonate"
Parallels
Etym. Genuinum, beta 210 (Βουκόλος Ν 571· ἤτοι βουκόνος τις ὤν, παρὰ τὸ κονεῖν περὶ τὰς βοῦς, ὅ ἐστιν ἐνεργεῖν καὶ διατρίβειν. ἢ βουσὶ κεκλόμενος, ὅ ἐστιν ἐγκελευόμενος. ἢ παρὰ τὸ κέλλω, ὃ σημαίνει ὁ ἅμα τοῖς βουσὶ κέλλων. Δίδυμος (p. 402, fr. 5 Schmidt) δὲ παρὰ τὸ κομεῖν εἰρῆσθαι, ἵν’ ᾖ βουκόμος, ὡς ἱπποκόμος, καὶ κατὰ τροπὴν βουκόλος); Etym. Gudianum, beta, p. 281 (Βουκόλος· βουκόνος τις ὤν, παρὰ τὸ κονεῖν περὶ τὰς βοῦς, ὅ ἐστιν ἐνεργεῖν καὶ διατρίβειν· ἢ βουσὶ κεκλόμενος, ὅ ἐστιν ἐγκελευόμενος); ibid., p. 281 (Βουκόλοι <Ν 571>· ἤτοι βουκόνοι, παρὰ τὸ κονεῖν περὶ τὰς βοῦς, τροπῇ τοῦ ν εἰς λ, ὡς νίτρον λίτρον· ἢ βουκόλοι, ὅ ἐστι βουσὶ κεκλόμενοι, ἤτοι ἐγκελευόμενοι, παρὰ τὸ κέλω κέλομαι <Α 74> „ὦ Ἀχιλεῦ, κέλεαί με“· ἢ βουσὶ κεκολλημένοι. οὕτως εὗρον ἐν Ὑπομνήματι τῆς Ν Ὁμήρου. Ἀθήναιος <6, 80, p. 262 a> δέ, τὸν βουκόλον εἰρῆσθαι παρὰ τὸ κόλον, ὅ ἐστι τροφή, ἵνα ᾖ ὁ τοῖς βουσὶ τὴν τροφὴν προφέρων. ἢ παρὰ τὸ κέλλω, ὃ σημαίνει τὸ πορεύομαι, ὁ ἅμα τοῖς βουσὶ κέλλων. Δίδυμος <p. 402, 5 Schmidt> δέ, παρὰ τὸ κομεῖν εἰρῆσθαι, ἵν’ ᾖ βουκόμος, ὡς ἱπποκόμος, ἐν τροπῇ τοῦ μ εἰς τὸ λ); Etym. Magnum, Kallierges, p. 208 (idem); Ps.-Zonaras, Lexicon, beta, p. 397 (idem); Etym. Symeonis, vol. 1, p. 116 Lasserre-Livadaras (ἀπεβουκόλησα· παρὰ τὸ βουκολῶ, τοῦτο παρὰ τὸ βουκόλος, τοῦτο παρὰ τὸ βοῦς καὶ τὸ κονῶ, τὸ σημαῖνον τὸ ἐνεργῶ· σημαίνει δὲ τὸ ἀποπλανῶ); Scholia in Theocritum (vetera), Prolegomenon Anecdoton Estense III, section 4 (ὅτι βουκόλος, ὅθεν καὶ βουκολικά, λέγεται ὁ τῶν βοῶν νομεύς, ὡς μέν τινες κακῶς τὸ ἔτυμον λέγοντες παρὰ τὸ βοῦς καὶ τὸ κονεῖν (ῥονεῖν cod., corr. Kayser) τὸ ἐνεργεῖν καὶ διατρίβειν· κονεῖ (ῥονεῖ cod., corr. idem) γὰρ ἢ ἐνεργεῖ τι περὶ τὰς βοῦς ὁ βουκόλος. ὡς δ’ ἕτεροι κάλλιον, παρὰ τὸ κέλεσθαι ἤγουν προστάσσειν τοῖς βουσὶν ἢ τὸ κέλλειν καὶ (ὴ in corr. secundum Kayserum, καὶ esse suspicor) τρέχειν σὺν τοῖς βουσί, βούκελος καὶ βουκόλος. […] ὅτι δὲ καὶ κέλλω τὸ τρέχω λέγεται, ὅ τε κέλης ὁ δρομαῖος ἵππος (ἱππεὺς cod., corr. Kayser 79 n. 2) δηλοῖ καὶ τὸ νωχελές, ἀπὸ τοῦ νω στερητικοῦ καὶ τοῦ κέλλω συγκείμενον, τροπῇ τοῦ κ εἰς χ. ἄριστα δὲ ὁ Δίδυμος εἴρηκεν ἀπὸ τοῦ βοῦς καὶ τοῦ κομέω ~ κομῶ τὸ ἐπιμελοῦμαι παράγεσθαι, βουκόμος καὶ βουκόλος, ὥσπερ καὶ ἱπποκόμος); Schol. Od. γ 422g Pontani (βουκόλος: ἤτοι “βουκόνος” ὁ περὶ τὰς βοῦς ἐνεργῶν, <ἢ> παρὰ τὸ ἐν τοῖς βουσὶ “κέλεσθαι” ἤτοι κελεύειν· ἢ “βουσὶ κεκολλημένος”)
Comment
The identity of the first member is obvious and the word is correctly parsed as a compound of βοῦς by all Greek scholars. The problem was the identification of the second member. This etymology assumes the verb κονέω, which is almost never used without a proverb, meaning "to hasten", "to be diligent". The shepherd is the one who tends cattle. This is not far from the real etymology. The etymology implies a formal change, backed by a parallel case, where the doublet is real.