Apollonius Soph., Lexicon homericum, p. 56 (δαῖεν ἔκαιεν. σημαίνει καὶ τὸ ἐμέριζεν, ἀφ’ οὗ καὶ δαιτρὸς ὁ μάγειρος καὶ δαὶς ἡ εὐωχία, ἐπεὶ μεριστὰ ἦν τὸ παλαιὸν τὰ βρώματα, καὶ δασμὸς ὁ διαμερισμός); Herodian, Epimerisms, p. 19 (δαίω, τὸ μερίζω, ὅθεν καὶ δαιτρὸς, ὁ μάγειρος); Ps.-Herodian, Fragmentum grammaticum quod incipit a vocibus ζητοῦμεν καὶ τὴν τοῦ Ἄρης, p. 238 (δαίς […] ἐσχημάτισται δὲ παρὰ τὸ δαίω, ὃ σημαίνει τὸ μερίζω, ὅθεν καὶ δαιτρὸς ὁ διαμερίζων· καὶ δαίμων); Athenaeus, Deipn. 1.21 (ὥστε ἡ τροφὴ δαὶς ἐπὶ τῷ δαίεσθαι λέγεται, ὅ ἐστι διαμοιρᾶσθαι ἐπ’ ἴσης· καὶ ὁ τὰ κρέα ὀπτῶν δαιτρός, ἐπεὶ ἴσην ἑκάστῳ μοῖραν ἐδίδου); Choerobiscus, Epimerismi in Psalmos, p. 75 (δαίω τὸ μερίζω, ἐξ οὗ καὶ δαιτρὸς ὁ μάγειρος); ?Choeroboscus, Περὶ ποσότητος, p. 316 (Τὰ παρὰ τὸ δαίω, ὃ σημαίνει τὸ μερίζω, διὰ τοῦ αι γράφεται· οἷον, δαίμων· δαίδαλος· δαιτρὸς ὁ μάγειρος ὁ μερίζων τὰ ὄψα· δαιτυμὼν ὁ ἀριστητής); Epimerismi homerici Il. 1.125b (δέδασται: παρακείμενος παθητικός. γέγονε παρὰ τὸ δαίω, τὸ σημαῖνον τὸ κόπτω καὶ μερίζω, ὅθεν καὶ τὸ δαιτρός (α 141, δ 57, ρ 331), ὁ μάγειρος); Suda, delta 132 (Δαιτρός: προσδιαιρῶν ἐλάχιστα τοῖς ἑστιωμένοις. οὕτως γὰρ εἱστιῶντο μεριζόμενοι τά τε πρόβατα καὶ τὸν πότον. παρὸ καὶ λέγει· δαιτὸς ἐΐσης. ἰσομοίρου τροφῆς. ἢ Δαιτρός, ὁ διαιρῶν καὶ διανέμων τὰ κρέα); Etym. Gudianum, delta, p. 330 (Δαιτρός· ὁ μάγειρος· παρὰ τὸ δαίω, τὸ μερίζω καὶ κόπτω, ἤγουν <ὁ> διαιρῶν τὰ κρέα); Etym. Gudianum Additamenta, delta, p. 349 (δαίω, τὸ μερίζω, ἐξ οὗ καὶ δαιτρός, ὁ μάγειρος ἢ ὁ ἐν τῇ τραπέζῃ κόπτων τὰ κρέα); Eustathius, Comm. Od., vol. 1, p. 35 (ὥς τε δαὶς ἐΐση ἡ ἀνθρωπίνη τροφὴ, παρὰ τὸ δατεῖσθαι ὅ ἐστι διαμοιρᾶσθαι ἐπίσης. καὶ οὐ κρέα μόνον, ἀλλὰ καὶ οἶνον καὶ λοιπά. οὕτω δὲ καὶ δαιτρὸς, ὁ ἴσην ἑκάστῳ μοῖραν δαιόμενος); ibid., vol. 2, p. 94 (Ὅτι ἐν τῷ, κρέα δαίετο καὶ νέμε μοίρας, τὸ μὲν νέμε τὸν ὕστερον κρεανόμον ὑποβάλλει νοεῖν, τὸ δὲ δαίετο τὸν δαιτρὸν παρετυμολογεῖ); ibid., vol. 2, p. 149 (Ὅτι δίφρος ἐνταῦθα εὐτελὴς, περὶ ὃν δηλαδὴ δαιτρὸς ἐφίζεσκε κρέα πολλὰ δαιόμενος· ὅ περ ἐτυμολογία ἐστὶ τοῦ δαιτροῦ); Etym. Magnum, Kallierges, p. 250 (δαίω, τὸ μερίζω, ἐξ οὗ καὶ δαιτρὸς, ὁ μάγειρος); ibid., p. 252 (Δαιτρός: Παρὰ τὸ δαίω, τὸ μερίζω καὶ κόπτω, γίνεται δαιτρὸς, μεριστὴς, μάγειρος, ὁ μερίζων τὰ κρέατα· ἐξ οὗ καὶ δαιτρεύω, τὸ μερίζω. Καὶ δαιτρὸς, μεριστής· καὶ δαιτροπόνος, σιτοποιός); Etym. Symeonis, delta, p. 464 (Δαιτρός· μεριστής, μάγειρος· παρὰ τὸ δαίω, τὸ μερίζω, ἐξ οὗ καὶ δαιτρεύω); Ps.-Zonaras, Lexicon, delta, p. 464 (Δαιτρός. μεριστὴς, μάγειρος. παρὰ τὸ δαίω, τὸ μερίζω, δαιτρός. ἐξ οὗ καὶ τὸ δαιτρεύω); ibid., p. 500 (δῆρις […] παρὰ τὸ δαίω, τὸ κόπτω καὶ σφάττω, ὅθεν καὶ δαιτρὸς ὁ μάγειρος)