Plutarch, Quaestiones convivales 644a (ἀλλὰ καὶ τὰ δεῖπνα ‘δαῖτας’ ἐκάλουν καὶ τοὺς ἑστιωμένους ‘δαιτυμόνας’, ‘δαιτροὺς’ δὲ τοὺς τραπεζοκόμους ἀπὸ τοῦ διαιρεῖν καὶ διανέμειν [elliptic etymology: the real etymon δαίω is replaced by a synonym διαιρέω); Herodian, Epimerismi p. 19 (δαίω, τὸ καίω· δαίω, τὸ εὐωχῶ· δαίννυμι, τὸ αὐτό· δαίω, τὸ μερίζω, ὅθεν καὶ δαιτρὸς, ὁ μάγειρος· δαιτρεύω· δαιτρεία, ἡ μαγειρεία· δαίρω, τὸ τύπτω· δαὶς, ἡ εὐωχία, καὶ κλίνεται δαιτὸς, ὅθεν καὶ δαιτυμὼν, ὁ εὐωχούμενος, καὶ κλίνεται δαιτυμόνος); Ps.-Herodian, Fragmentum grammaticum quod incipit a vocibus ζητοῦμεν καὶ τὴν τοῦ Ἄρης, p. 238 (τὸ γὰρ δαῖς ὀξύτονόν ἐστι, κλίνεται δὲ διὰ τοῦ τ, δαῖς, δαιτός· ἐπεὶ παράκειται αὐτῷ τὸ δαίτη· ἐσχημάτισται δὲ παρὰ τὸ δαίω, ὃ σημαίνει τὸ μερίζω, ὅθεν καὶ δαιτρὸς ὁ διαμερίζων· καὶ δαίμων); Athenaeus, Deipn. 1.21 (ὥστε ἡ τροφὴ δαὶς ἐπὶ τῷ δαίεσθαι λέγεται, ὅ ἐστι διαμοιρᾶσθαι ἐπ’ ἴσης); Hermias, In Platonis Phaedrum scholia 2, p. 150 (διὸ καὶ δαὶς ἡ μερὶς καὶ δάσασθαι τὸ μερίσαι); Hesychius, Lexicon, delta 115 (δαιτὸς ἐΐσης· τῆς ἐξ ἴσου μεριζομένης εὐωχίας, AS ἤτοι τροφῆς); bT Schol. Il. 1.468 (δαιτὸς ἐΐσης: τῆς ὁμοίως πᾶσιν ἐπιγινομένης διὰ τὸν ἔρωτα. ἢ τῆς μεριζομένης); ibid., 4.48-49 (δαιτὸς ἐΐσης: καὶ αὐτοῖς γὰρ ἐμέριζον οἱ θύοντες); Συναγωγὴ λέξεων χρησίμων (versio antiqua), delta 15 (δαιτὸς ἐίσης· ἐξ ἴσου μεριζομένης εὐωχίας); Photius, Lexicon, delta 21 (idem); Lexica segueriana, delta p. 188 (idem); Suda, delta 128 (idem); Epimerismi homerici Il. 1.125b (δέδασται: παρακείμενος παθητικός. γέγονε παρὰ τὸ δαίω, τὸ σημαῖνον τὸ κόπτω καὶ μερίζω, ὅθεν καὶ τὸ δαιτρός (α 141, δ 57, ρ 331), ὁ μάγειρος· τούτου ὁ μέλλων δαίσω καὶ ἀποβολῇ τοῦ ω δαίς ἐν ὀξείᾳ τάσει, ἡ μεριστὴ εὐωχία); ibid., 424b (δαῖτα: ἔστιν αἰτιατικῆς πτώσεως γένους θηλυκοῦ· Ps ἡ εὐθεῖα δαίς. γέγονε δὲ παρὰ τὸ δαίω, τὸ μερίζω, ὁ μέλλων δαίσω· ἀποβολῇ τοῦ ω γίνεται δαίς, ἡ μεριστὴ εὐωχία, ἡ γενικὴ δαιτός); ibid., 575b1 (δαιτός: ἔστιν ὄνομα †εὐθείας τῶν ἑνικῶν. ἀπὸ τοῦ δαίω, τοῦ σημαίνοντος τὸ μερίζω, ὁ μέλλων δαίσω, ἀποβολῇ τοῦ ω δαίς, τουτέστιν ἡ μεριστικὴ εὐωχία καὶ ἴσως διδομένη πᾶσιν); ibid., 575b2 (δαιτός: θηλυκοῦ γένους μόνου, γενικῆς τῶν ἐνικῶν· κλίνεται δὲ ἡ δαίς τῆς δαιτός. γέγονεν δὲ ἀπὸ τοῦ δαίω ῥήματος, τοῦ σημαίνοντος τὸ κόπτω καὶ μερίζω· τουτέστιν ἡ μεριστικὴ εὐωχία, ἡ ἴσως δεδομένη πᾶσιν. ὁ μέλλων δαίσω καὶ κατὰ ἀποβολὴν τοῦ ω δαίς, | ὀξυτόνως); Etym. Gudianum Additamenta, delta, p. 330 (idem); Suda, delta 112 (Δαίει: καίει. καὶ Δαιομένη, μερίζουσα, διαιροῦσα. δαίω γὰρ καὶ τὸ μερίζω. ἐξ οὗ καὶ δαιτυμών καὶ Δαίς, δαιτός, ἡ εὐωχία); Etym. Gudianum Additamenta, delta, p. 349 (δαίω, τὸ μερίζω, ἐξ οὗ καὶ δαιτρός, ὁ μάγειρος ἢ ὁ ἐν τῇ τραπέζῃ κόπτων τὰ κρέα· δαίω, τὸ εὐωχοῦμαι, ἐξ οὗ καὶ δαίς δαιτός, ἡ εὐωχία, καὶ δαιτυμόνες, οἱ φίλοι [with δαίω "to feast" separated from "to cut"]); Etym. Magnum, Kallierges, p. 250 (idem, without ἢ ὁ ἐν τῇ τραπέζῃ κόπτων τὰ κρέα) Eustathius, Comm. Od., vol. 1, p. 35 (ὥς τε δαὶς ἐΐση ἡ ἀνθρωπίνη τροφὴ, παρὰ τὸ δατεῖσθαι ὅ ἐστι διαμοιρᾶσθαι ἐπίσης [elliptic etymology: the real etymon δαίω is replaced by the synonym δατέομαι]); Etym. Magnum, Kallierges, p. 251 (Δαίς: Παρὰ τὸ δαίω, τὸ μερίζω, ὁ μέλλων, δαίσω· ἀποβολῇ τοῦ ω, δαὶς, ἡ μεριστὴ εὐωχία· τὸ   γὰρ παλαιὸν διένεμον τὰς τροφάς. Ἢ παρὰ τὸ δαίω, τὸ καίω· ἐπεὶ διὰ πυρὸς γίνεται πάντοτε. Διὰ τοῦτο τὰ ἄλλα ζῷα ὠμοφάγα καὶ ὠμησταί); Etym. Symeonis, delta 10 (Δαίς· ἡ μεριστὴ εὐωχία· παρὰ τὸ δαίω, τὸ μερίζω, δαίσω, ἀποβολῇ τοῦ ω, δαίς); J. Tzetzes, Exegesis in Homeri Iliadem 1.125 (δέδασται· παρακείμενος παθητικός. Δαίω τὸ μερίζω, δαίσω καὶ δαίς); Schol. Od. γ 66a Pontani (μοίρας—δαῖτα] εἰς μερίδας μερισάμενοι εὐωχοῦντο πάνυ ἔνδοξον εὐωχίαν)