δια- + προίημι
Word
Validation
Word-form
Word-lemma
Transliteration (Word)
English translation (word)
Transliteration (Etymon)
English translation (etymon)
Century
Reference
Edition
Source
Ref.
Ed.
Quotation
Διαφρῶ· ... εἴρηται παρὰ τὸ ὧ τὸ σημαῖνον τὸ ἀφίημι, ὅπερ καὶ ἀφῶ λέγομεν καὶ προῶ. εἶτα κατὰ συγκοπὴν πρῶ <καὶ τροπῇ> φρῶ καὶ κατὰ δευτέραν σύνθεσιν διαφρῶ καὶ εἰσφρῶ. Ἀριστοφάνης (Av. 193)· „τῶν μηρίων τὴν κνῖσαν οὐ διαφρήσετε“. γέγονε δὲ ἡ τροπὴ τῆς πρό ὡς ἐν τῷ προοίμιον φροίμιον, προουρὸς φρουρός.
Translation (En)
Diaphrō "to let through": ...derives its form from *hō which means "to let go" (aphiēmi), which is also said aphō and proō "to send forth". Then by syncopation *prō, <by changing a letter> *phrō and diaphrō and eisphrō "to let in" in a second composition. Aristophanes (Av. 193): "tōn mēriōn tēn knisan ou diaphrēsete" ["you won’t let the aroma of the thigh bones pass through"]. The change of pro is the same as in prooimion phroimion "opening", *proouros phrouros "watcher".
Other translation(s)
Diaphrō « laisser passer » : ...tire sa forme de *hō qui signifie « laisser aller » (aphiēmi), que nous disons aussi aphō et proō « envoyer en avant ». Puis *prō par syncope, *phrō <par changement d’une lettre> et diaphrō et eisphrō « laisser entrer » par deuxième composition. Aristophane (Av. 193) : « tōn mēriōn tēn knisan ou diaphrēsete » [« vous ne laisserez pas passer l’odeur des cuisses »]. Le changement de pro est le même que dans prooimion phroimion « prélude » et *proouros phrouros « gardien ».
Parallels
Etym. Magnum, Kallierges, p. 271 (Διαφρῶ: Σημαίνει τὸ διακομίζω καὶ εἰσιέναι καὶ ἀφιέναι ποιῶ. Εἴρηται παρὰ τὸ ὧ, ὃ σημαίνει τὸ ἀφίημι· ὅπερ καὶ ἀφῶ λέγεται, καὶ προῶ· εἶτα κατὰ συγκοπὴν, πρῶ φρῶ· καὶ κατὰ δευτέραν σύνθεσιν, διαφρῶ, καὶ εἰσφρῶ. Ἀριστοφάνης, Τῶν μηρίων τὴν κνίσαν οὐ διαφρήσεται. Γέγονε δὲ ἡ τροπὴ τῆς πρὸ, ὡς ἐν τῷ προοίμιον, φροίμιον· πρόουρος, φρουρός); Etym. Symeonis, delta 229 (Διαφρῶ· σημαίνει τὸ διακομίζω· καὶ εἰσιέναι καὶ ἀφιέναι ποιῶ. Εἴρηται παρὰ τὸ ὦ, τὸ σημαῖνον τὸ ἀφίημι, ὅπερ καὶ ἀφῶ λέγεται καὶ προῶ, εἶτα κατὰ συγκοπὴν φρῶ καὶ διαφρῶ. Ἀριστοφάνης· τῶν μηρίων τὴν κνῖσαν οὐ διαφρήσεται· ἡ δὲ τροπή, ὡς προοίμιον φροίμιον); Ps.-Zonaras, Lexicon, delta, p. 541 (Διαφρῶ. διακομίζω. καὶ εἰσιέναι καὶ ἀφιέναι ποιῶ. εἴρηται παρὰ τὸ ὧ τὸ ἀφίημι, ὅπερ καὶ ἀφῶ λέγομεν, καὶ προῶ, καὶ κατὰ συγκοπὴν πρῶ, κατὰ δευτέραν σύνθεσιν διαφρῶ καὶ εἰσφρῶ. Ἀριστοφάνης· τῶν μηρίων τὴν κνίσσην οὐ διαφρήσεται—γέγονε δὲ ἡ τροπὴ τῆς προ, ὡς ἐν τῷ προοίμιον, [φροίμιον,] καὶ προυρὸς, φρουρός)
Comment
Correct derivational etymology: modern scholars assume -φρέω is a secondary present derived from the future φρήσω, which would come from προήσω (προΐημι). This is basically Philoxenus' explanation, the monosyllabic verb *ὧ he assumes being the thematic (ghost-)counterpart of ἵημι.